Przełęcz Sucha (według różnych źródeł 709[1] lub 708 m[2]) – przełęcz w Paśmie Lubomira i Łysiny, które według Jerzego Kondrackiego należy do Beskidu Wyspowego[3]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych pasmo to zaliczane jest przeważnie do Beskidu Makowskiego, zwykle jednak opisywane jest właśnie razem z Beskidem Wyspowym[2][4]. Przełęcz znajduje się w obrębie wsi Lipnik w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Wiśniowa[1].
Leży pomiędzy Łysiną (891 m) a Kamiennikiem Południowym (827 m)[2]. Odbiegający z Łysiny grzbiet w postaci nieznacznego uwypuklenia w poziomie stoku stromo opadającego na przełęcz od południowego zachodu, przechodzi tu w wyraźny grzbiet, łagodnie wznoszący się na północny wschód, ku szczytowi Kamiennika. Na północny zachód od siodła położone jest źródło potoku Kamieniczanka, zaś po przeciwnej stronie bierze początek jeden z dopływów Lipnika[1].
Na przełęczy przełęcz znajduje się Sucha Polana, z węzłem szlaków turystycznych i miejscem biwakowym. W czasie II wojny światowej często odbywały się na niej przeglądy licznych w tym rejonie oddziałów partyzanckich oraz msze polowe[4].
Na przełęczy znajduje się stanowisko rzadkiej w Karpatach goryczki wąskolistnej[5].
Piesze szlaki turystyczne
- żółty Dobczyce – Zasańska Przełęcz – Kamiennik Południowy – Przełęcz Sucha – Łysina – Weska – Lubień
- z Zasańskiej Przełęczy 1:45 h (↓ 1:35 h), z Dobczyc 4:45 h (↓ 4:20 h)
- z Łysiny 0.20 h (↑ 0:35 h), z Lubnia 3:35 h (↓ 3 h)
- zielony Myślenice-Zarabie – Chełm – Działek – Poręba – Kamiennik Północny – Kamiennik Południowy – Przełęcz Sucha – Schronisko PTTK na Kudłaczach
- z Poręby 1:40 h (↓ 1:20 h), z Myślenic 4:40 h (↓ 4.:5 h)
- z Kudłaczy 0:40 h (z powrotem 0:45 h)[2].
Przypisy
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-12-07] .
- ↑ a b c d Beskid Wyspowy 1: 50000. Mapa turystyczna, Kraków: Compass, 2006, ISBN 83-89165-86-4 . Brak numerów stron w książce
- ↑ JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 . Brak numerów stron w książce
- ↑ a b AndrzejA. Matuszczyk AndrzejA., Beskid Wyspowy, Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2001, ISBN 83-85557-86-5 . Brak numerów stron w książce
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 . Brak numerów stron w książce