Przedmoście Koło – przedmoście umocnione z większością prowizorycznych umocnień drewniano-ziemnych wniesione w lipcu i sierpniu 1939 roku.
Budowane przez grupę robotniczą "Koło", grupę fortyfikacyjną nr 31 dowodzoną przez mjr. Adolfa (Adama) Otmar Kacina, a następnie przez mjr. st. spocz. Zygmunta Wernickiego[1] oraz kombinowane kompanie z 68 i 70 pp, jedną kompanię z dyspozycji gen. Altera oraz 240 robotników. 17 i 25 Dywizja Piechoty, które obsadziły te przedmoście przed kampanii wrześniowej, opuściły je bez walki[2].
Przedmoście umocnione zaczęło być budowane na mocy rozkazu z 24 czerwca 1939 i 12 sierpnia 1939. Planowano zbudować 102 polowe schrony żelbetonowe, do wybuchu wojny zdołano wybudować 6 polowych schronów żelbetonowych, w trakcie budowy w różnych fazach budowy znajdowało się 22 polowe schrony betonowe. Dodatkowo w 25% wykonano przeszkódy przeciwpancerne i założono 25% planowanych zasieków z drutu kolczastego[3]. Linia obrony miała powstrzymać natarcie niemieckie, jednak działania wojenne ominęły Koło[4].
Do czasów dzisiejszych wszystkie schrony się zachowały[2].
Przypisy
Bibliografia
- Szymon Kucharski, Piotr Kurzawa: Polowe schrony bojowe. Wielki Leksykon Uzbrojenia Wrzesień 1939 tom 37. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2014. ISBN 978-83-7769-585-2.