Przechodki Wielkie

Przechodki Wielkie
Ilustracja
Widok z Sokolicy na Pieniński Przełom. W dole Przechodni Wierch i Przechodki Wielkie
Państwo

 Polska

Wysokość

498 m n.p.m.

Pasmo

Pieniny, Pieninki

Sąsiednie szczyty

Sokolica, Przechodni Wierch

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Ziemia49°24′53,8″N 20°26′36,3″E/49,414944 20,443417

Przechodki Wielkie – położona na wysokości około 498 m przełęcz pomiędzy masywem Sokolicy i Przechodnim Wierchem[1]. Dawniej była to również polana. Rejon przełęczy porasta las świerkowo-jodłowy, w którym występuje modrzew polski. W 1894 r. Józef Zubrzycki pisał: „...zdaje się, jest to jedyne oprócz Tatr, pewne miejsce, gdzie to drzewo liczniej dziko występuje”[2]. Stwierdzono tutaj również w 1981 r. występowanie rzadkiej w Polsce chronionej rośliny – pluskwicy europejskiej[3].

Do lat 30. XX wieku istniał szlak turystyczny, biegnący od „Gospody Pienińskiej”, lewym brzegiem Dunajca, przez Małe Przechodki i Przechodki Wielkie do ujścia Pienińskiego Potoku, dalej na Górę Zamkową. Było to dość popularne przed wojną przejście. Szlak ten wytyczony przez księdza Gadowskiego, od 1926 r. zwany „Skalną Percią”, został zamknięty z chwilą utworzenia Pienińskiego Parku Narodowego w 1932 r.[2] Istniejące na obydwu tych przełęczach polanki zarosły już lasem[1].

Przechodki Wielkie znajdują się w Pienińskim Parku Narodowym, w granicach Krościenka nad Dunajcem, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim[1].

Przypisy

  1. a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-09].
  2. a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 274, ISBN 83-915859-4-8.
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.

Linki zewnętrzne