Préalpes de Provence

Préalpes de Provence
Ilustracja
Montagne de Lure
Kontynent

Europa

Państwo

 Francja

Najwyższy szczyt

Les Monges
(2115 m n.p.m.)

Jednostka dominująca

Alpy Zachodnie

Mapa pasma górskiego
Położenie na mapie Alp; suma zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Préalpes de Provence”
43°58′59,71″N 6°06′38,82″E/43,983252 6,110783
Mont Ventoux
Mourre de Chanier

Préalpes de Provence[1][2][3] – grupa górska, część południowych Alp Zachodnich. Leży na terenie południowo-wschodniej Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jest częścią Alp Prowansalskich. Najwyższym szczytem jest Les Monges, który osiąga 2115 m.

Topografia

Prealpi di Provenza (6) na mapie Alp z podziałem Partizione delle Alpi
Prealpi di Provenza (6) na mapie Alp z podziałem Partizione delle Alpi
Tradycyjny francusko-włoski podział Alp, Partizione delle Alpi, z 1924 (wprowadzony 1926) wymienia      Prealpi di Provenza (nr 6)[3]. Najwyższym szczytem grupy w granicach wg tego podziału jest Sommet de la Bernarde (1941 m n.p.m.).

Granice Préalpes de Provence w tej klasyfikacji znacznie odbiegają od sumy zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA[3].

3.II Préalpes de Digne; 3.III Préalpes de Castellane; 3.IV Préalpes du Vaucluse
3.II Préalpes de Digne; 3.III Préalpes de Castellane; 3.IV Préalpes du Vaucluse
Klasyfikacja SOIUSA nie wyodrębnia Préalpes de Provence jako odrębnej podsekcji Alpes et Préalpes de Provence (sekcja I/A-3). Zamiast tego (obok I/A-3.I Alpes de Provence) wymiania trzy podsekcje:      Préalpes de Digne (kod SOIUSA = I/A-3.II),      Préalpes de Castellane (I/A-3.III),      Préalpes du Vaucluse (I/A-3.IV)[3]. Najwyższym szczytem w zasięgu granic tych trzech podgrup jest Les Monges (2115 m n.p.m.).

Najwyższe szczyty Préalpes de Digne

Najwyższe szczyty Préalpes de Castellane

Najwyższe szczyty Préalpes du Vaucluse

Przypisy

  1. Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
  2. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].

    Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

  3. a b c d Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2023-11-09]. (wł.).

Bibliografia

  • Sergio Marazzi. Atlante Orografico delle Alpi. SOIUSA. Pavone Canavese (TO), Priuli & Verlucca editori, 2005.