Portret kobiety (La Bella)

Autor	Tycjan
Data powstania	1536
Medium	olej na płótnie
Wymiary	89 × 75,5 cm
Miejsce przechowywania
Lokalizacja	Pałac Pitti

Portret kobiety (La Bella) – portret renesansowego włoskiego malarza Tycjana.

W latach 1534–1536 Tycjan namalował kilka portretów kobiety, przez wielu uznawanych za podobizny żony Francesca Maria della Rovere, Eleonory Gonzagi. Na płótnach Wenus z Urbino, Dziewczyna w futrze i La Bella modelką jest ta sama osoba, choć pierwsze dwa obrazy Tycjan namalował z pamięci.

Portret kobiety przedstawia piękną niewiastę o dużych oczach i kasztanowych włosach przetykanych złotem. Jej strój jest niezwykle barwny i bogaty świadczący o wysokiej pozycji społecznej kobiety. Suknia ma kolor niebieski, a tkanina jest przeplatana brokatem ze złotymi haftami i białymi bufkami na fioletowych rękawach. Klejnoty ozdabiające suknie mają różny stopień połyskliwości, co stanowiło jedną z największych trudności dla malarza. Tycjan skupił się na ukazaniu osobowości kobiety przejawiającej się w głębokim spokojnym spojrzeniu, podkreślając jednocześnie jej pozycję społeczną.

La Bella stanowi uosobienie renesansowego ideału piękna. O tym płótnie wspominał książę Urbino, Francesco Maria della Rovere w liście do swojego przedstawiciela w Wenecji z 2 maja 1536 roku, w którym wyraził pragnienie, by malarz jak najszybciej ukończył swe dzieło.

W 1538 roku Tycjan sportretował Eleonorę Gonzagę w bardzo podobnej sukni, co świadczyło o modzie panującej na dworze w latach 30. XVI wieku.

• Molè Wojsław Tycjan, wyd. Arkady, Warszawa 1958
• Wielkie muzea. Galleria Palatina, wyd. HPS, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-42-7