Portret Katarzyny Cornaro
|
| Autor
|
Gentile Bellini
|
| Data powstania
|
ok. 1500
|
| Medium
|
olej na desce
|
| Wymiary
|
63 × 49 cm
|
| Miejsce przechowywania
|
| Lokalizacja
|
Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie
|
|
|
Portret Katarzyny Cornaro[1] – obraz namalowany ok. 1500 roku przez włoskiego artystę renesansowego, Gentile Belliniego. Przykład XV-wiecznego portretu włoskiego[2].
Jest to jeden z nielicznych zachowanych portretów przedstawiający wenecką patrycjuszkę i królową Cypru, Katarzynę Cornaro, żonę króla Jakuba II. W 1849 roku Katarzyna abdykowała na rzecz Republiki Weneckiej i zamieszkała w odosobnieniu w Asolo pod Wenecją. Bellini, który malował wydarzenia z życia Wenecji, stworzył przynajmniej trzy wizerunki Katarzyny. Drugi portret znajduje się w kolekcji Avogadro i był prezentem ślubnym Katarzyny dla jednej z jej dam dworu. Trzecia znana podobizna Katarzyny, również autorstwa Belliniego, widoczna jest na jego obrazie Cud Krzyża Świętego z 1500 roku, klęczącą w towarzystwie dworek. Jej postawa jest bardzo zbliżona do tej z obrazu z muzeum w Budapeszcie[1]. Na wszystkich wizerunkach występują wspólne elementy ikonograficzne. Królowa sportretowana została w tym samym nakryciu głowy z lekką przezroczystą woalką zza której widać zmęczoną i dojrzałą kobietę. Strój kobiety słynnej z inteligencji i urody wyszywany jest perłami, a na szyi ma naszyjnik z perłowym wisiorkiem[3]. Bellini namalował Katarzynę z obiektywizmem i psychologiczną wnikliwością[1].
Bellini był uznanym portrecistą, głównie w Republice Weneckiej, gdzie już wcześniej (w 1480 roku) jako jej oficjalny malarz został wysłany na dwór Mehmeta II by tam sportretować sułtana. Obecnie portret Mehmeta II znajduje się w National Gallery w Londynie[3].
Przypisy
