PROFILPELAJAR.COM

Port morski w Ustce
	; Widok na port z falochronu zachodniego
Państwo	Polska
Miejscowość	Ustka
Typ portu	morski
Data powstania	1337
Adres bosmanatu	Marynarki Polskiej 1,; 76-270 Ustka
Obroty ładunkowe (2014)	1,2 tys. ton
Długość nabrzeży	822
Maksymalna głębokość	6 m
	Położenie na mapie Ustki Ustka, port morski
	Położenie na mapie Polski Ustka, port morski
	Położenie na mapie województwa pomorskiego Ustka, port morski
	Położenie na mapie powiatu słupskiego Ustka, port morski
	54°35′10″N 16°51′11″E/54,586111 16,853056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Port morski Ustka – port morski nad Morzem Bałtyckim, w ujściu rzeki Słupi, w mieście Ustka, w woj. pomorskim. Port obsługuje głównie statki rybackie, turystyczne i jednostki sportowe.

Działalność

W 2006 r. obroty ładunkowe w porcie Ustka wynosiły 7,2 tys. ton, w tym 6,9 tys. ton w obrocie wewnątrzkrajowym, a 0,3 tys. ton w międzynarodowym obrocie morskim. Przeładowano 5,0 tys. ton drobnicy oraz 2,2 tys. ton ropy i przetworów naftowych^[2].

Ruch graniczny w porcie odbywa się poprzez morskie przejście graniczne Ustka.

Warunki nawigacyjne

Wielkość statków wchodzących do portu Ustka nie może przekraczać 80 m długości całkowitej^[3], 12,0 m szerokości i 4,0 m zanurzenia dla wody słodkiej. Maksymalne parametry statku dla portu długość całkowita 80 m, szerokość 21,0 m zanurzenie statku przy średnim stanie dla wody słodkiej 4,0 m^[4].

Infrastruktura

Długości nabrzeży i pirsówy^[5]^[6]
Nabrzeże/pirs	Długość
nabrzeże Kołobrzeskie	231,0 mb
nabrzeża Słupskie	181,0 mb
nabrzeże Lęborskie	151,5 mb
nabrzeże Władysławowskie	86,5 mb
nabrzeże Łebskie	41,5 mb
nabrzeże Elbląskie	111,0 mb
nabrzeże Puckie	55,2 mb
nabrzeże Sopockie	98,7 mb
nabrzeże Helskie	155,4 mb
nabrzeże Pilotowe	155,5 mb
nabrzeże Jachtowe	67 mb
nabrzeże Swarzewskie	78 mb
nabrzeże Oksywskie	120 mb
nabrzeże Karwińskie	166 mb
nabrzeże Kuźnickie	50,5 mb
nabrzeże Rozewskie	215 mb
nabrzeże Darłowskie	163 mb
Ostroga Helska	100 mb

Kanał portowy ma powierzchnię 45 669,13 m² – od główki Ostrogi Helskiej do mostu przy ul. Dworcowej^[5].

Obrotnica statków o średnicy 75 m i głębokości 5,5 m znajduje się pomiędzy Nabrzeżem Kołobrzeskim a Nabrzeżem Helskim i Łebskim^[6].

W 2006 roku całkowita długość nabrzeży w porcie Ustka wynosiła 822 m, z czego 586 m to nabrzeża przeładunkowe^[7].

Baseny portowe mają następujące powierzchnie: Basen Węglowy – 9 450 m², Basen Osadowy – 13 240 m², Basen Awanportu – 43 100 m²^[5].

Obecne granice portu zostały ustalone w 2024 roku^[8].

Historia portu

Historia portu sięga XIV wieku. Pierwsze falochrony zaczęto budować po 1337 roku, po podpisaniu umowy ze Święcami^[9]. Początkowo rozładunek i załadunek statków odbywał się w przystani w Słupsku, do której statki przeciągano rzeką Słupią (w tym celu wzdłuż rzeki powstały ścieżki holownicze). Ruch statków do Słupska ustał w XVI wieku^[10], jakkolwiek nie zaprzestano na Słupi spławu, np. drewna. W kolejnych latach port był niszczony przez sztormy, a Słupskowi – jego właścicielowi – brakowało środków na naprawy^[11]. W XVIII wieku, na mocy decyzji Fryderyka Wilhelma II, nastąpiła odbudowa portu oraz rozwój przemysłu stoczniowego^[12]. Większa rozbudowa portu nastąpiła w latach 1809-1810. Falochron wschodni odbudowano i wydłużono do 53 m^[13]; wzmocniono także prawy brzeg Słupi u nasady falochronu. W latach 1818–1820 wydłużono falochron do 76 m^[14].

22 grudnia 1831 port w Ustce przeszedł na własność państwa pruskiego, które przejęło finansowanie prac inwestycyjnych. W latach 1834–1863 pochłonęły one 600 000 marek^[15]. Drugi etap rozbudowy nastąpił w latach 1864-1903. W tym czasie port został pogłębiony; nastąpiła również budowa masywnych, odpornych na sztormy falochronów^[16].

Pierwsza latarnia morska w porcie powstała w 1871 roku^[12]. Początkowo naftowa, wciągana na maszt przy stacji pilotów, w późniejszym okresie podlegała ciągłym modyfikacjom (np. zastosowano soczewkę Fresnela). Od 1904 latarnia emitowała białe, przerywane światło, którego źródło znajdowało się na wysokości 11,2 m.

W I połowie XX wieku port nie ulegał już zasadniczym przekształceniom, przeprowadzono jedynie drobne prace przy urządzeniach w porcie. Plany rozbudowy portu w Ustce, pomimo podjęcia pewnych robót (budowa mola), zarzucono po włączeniu Gdańska do III Rzeszy w 1939 roku. W 1961 roku Minister Żeglugi formalnie ustanowił port morski w Ustce^[17]. W latach 70. XX w. istniały niezrealizowane plany powstania w Ustce dużej stoczni, co wiązało się z koniecznością rozbudowy portu. W latach 80. i 90. XX w. dokonano wzmocnienia falochronów.

W latach 1989–1993 przy porcie funkcjonował wolny obszar celny o powierzchni 8,12 ha^[18]^[19]^[20].

Zobacz też

Historia Ustki

Przypisy

↑ Główny Urząd Statystyczny – Gospodarka morska w Polsce w 2014 roku
↑ Tabl. 3 /29/. Obroty ładunkowe w portach morskich. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2007. Warszawa, Szczecin: Główny Urząd Statystyczny, 2007, s. 72. ISSN 0867-082X.
↑ Strona zarządu portu. [dostęp 2023-02-18].
↑ Zarządzenie Nr 1 Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku z dnia 28 kwietnia 2014 r. Przepisy portowe (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2014 r. poz. 2157)
↑ ^a ^b ^c Załącznik Nr 6 do Zarządzenia Nr 1 Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku z dnia 17 maja 2012 r. ws. określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury portowej (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2012 r., poz. 2103, Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 poz. 1436)
↑ ^a ^b Locja Bałtyku, wybrzeże polskie, 502. Gdynia: Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej, 2016, s. 131-132. ISBN 978-83-61175-16-2.
↑ Tabl. 1 /27/. Długość nabrzeży w portach morskich w 2006. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej 2007. Warszawa, Szczecin: Główny Urząd Statystyczny, 2007, s. 64. ISSN 0867-082X.
↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 10 kwietnia 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 575)
↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa-Poznań 1962, PWN, str. 73
↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str.31
↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str.49
↑ ^a ^b Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. II, PWN Warszawa 1994
↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa- Poznań 1962, PWN, str. 73
↑ Zbigniew Szopowski, MAŁE PORTY POMORZA ZACHODNIEGO W OKRESIE DO DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ, Warszawa- Poznań 1962, PWN, str. 80
↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str. 71
↑ Józef Lindmajer, Teresa Machura, Zygmunt Szultka; DZIEJE USTKI, Słupsk 1985, str. 73
↑ Rozporządzenie Ministra Żeglugi z dnia 17 czerwca 1961 r. (Dz.U. z 1961 r. nr 41, poz. 211)
↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1989 r. (Dz.U. z 1989 r. nr 37, poz. 202)
↑ Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 1993 r. (Dz.U. z 1993 r. nr 81, poz. 383)
↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 sierpnia 1993 r. (Dz.U. z 1993 r. nr 83, poz. 389)

Bibliografia

Anderson, Baugeschichte des Hafens von Stolpmünde, [w:] "Zeitschrift für Bauwesen" 1897.
J. Lindemajer, T. Machura, Z. Szultka, Dzieje Ustki, Słupsk 1985 r.
Piotrowski Klemens, Z historii portów Kołobrzegu, Darłowa i Ustki, zeszyty naukowe Politechniki Szczecińskiej, nr 30, 1962
Święchowski Zygmunt, Mertka Józef, Z dziejów Słupska i Ustki, Poznań, Słupsk, 1958
Stolpmünder Chronik, Verfaßt im Jahre 1936 von WALTER DOMINICK, Herausgegeben anläßlich des Patenschaftstreffens in Glückstadt am 9. und 10. Mai 1959, von Dr. Walter Kuschfeldt Verlag: Stolper Heimatkartei, Lübeck Druck: Eugen Radtke, Lübeck
Zbigniew Szopowski, Małe porty Pomorza Zachodniego w okresie do drugiej wojny światowej, Warszawa-Poznań 1962, PWN.
Piotr Konarski; Dolna Słupi i jej ujście, [w:] Słupia nr 8, Słupsk 2003