Figaro i Zuzanna – lokaj i pokojówka państwa – szykują się do zaślubin, ale w tym dniu w zamku Hrabiego Almavivy wyjątkowo dużo się dzieje. Figaro mierzy otrzymany od swego pana pokój, Zuzanna prezentuje mu swój czepek i niespodziewanie rozmowa wkracza w temat miłosnych podbojów Amavivy. Znudzony małżeńską monotonnością Hrabia próbuje szukać innych rozwiązań, toteż w pierwszej kolejności stara się zdobyć względy Zuzanny. Specjalnie się tym nie różni od młodego pazia Cherubina, którego co rusz zresztą przyłapuje w nawet niekoniecznie tylko dwuznacznych sytuacjach.
Aria
Hrabina Rozyna, żona Hrabiego Almavivy, jest zmęczona i przygnębiona takim stanem rzeczy. Wzdycha więc i skarży się na utraconą miłość, która przysparza jej już tylko cierpienia. Kobieta jest wręcz rozdarta między ratowaniem własnego związku, a nawet pragnieniem śmierci, która ukoiłaby jej ból.
