Wieś została spacyfikowana w dniach 30 czerwca – 3 lipca 1943 roku przez niemieckich żandarmów z posterunków w Gródku i sąsiednich miejscowości. Pretekstem do pacyfikacji była współpraca mieszkańców Popówki z działającymi w pobliżu grupami radzieckich partyzantów[2]. Rozstrzelano 37 osób, w tym 16 dzieci, a zabudowania rozebrano lub spalono[3]. Z masakry ocalała jedna osoba, której udało się ukryć w zbożu[4], a według innej wersji – w piecu do pieczenia chleba[3].
Egzekucji dokonano na terenie cmentarza żydowskiego w Gródku – znajduje się tam obelisk upamiętniający to zdarzenie[5]. W 1946 roku szczątki ofiar ekshumowano i przewieziono na cmentarz prawosławny w Królowym Moście, gdzie dokonano ich uroczystego pochówku w zbiorowej mogile[4].
Wieś przestała istnieć, a w miejscu, gdzie się znajdowała, w 1982 roku, został postawiony pomnik[4].
↑Michał Gnatowski, Waldemar Monkiewicz, Józef Kowalczyk: Wieś białostocka oskarża. Ze studiów nad eksterminacją wsi na Białostocczyźnie w latach wojny i okupacji hitlerowskiej. Białystok: OKBZH i Ośrodek Badań Naukowych w Białymstoku, 1981, s. 137–139. ISBN 83-00-00323-1.
↑ abJózef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981, s. 41.
