Poprawka terenowa – zazwyczaj pierwszy etap podczas opracowania wyników pomierzonego przyspieszenia siły ciężkości. Poprawka terenowa ma na celu obliczeniowe „wyrównanie” terenu wokół stanowiska pomiarowego w taki sposób, aby poprawiona wartość przyspieszenia odnosiła się do terenu płaskiego. Nadmiar masy po jednej stronie stanowiska, jak i jej niedobór po drugiej stronie powoduje zmniejszenie wartości pomierzonego przyspieszenia. Ponieważ nie jest możliwe opisanie terenu oraz rozkładu gęstości w sposób matematyczny, poprawkę tę obliczamy dzieląc teren na koncentryczne walce, a następnie sumujemy przyciąganie tzw. segmentów.

Wzór na poprawkę terenową:

${\displaystyle \delta g_{i}={\frac {0{,}0419}{n}}\sigma \sum \limits _{j}^{n}\sum \limits _{i}^{k}\left(r_{i+1}-r_{i}-{\sqrt {r_{i+1}^{2}+H_{ij}^{2}+{\sqrt {r_{i}^{2}}}+H_{ij}^{2}}}\right),}$

gdzie:

${\displaystyle \delta g_{i}}$ – wartość poprawki wyrażona w miligalach,

${\displaystyle \sigma }$ – gęstość segmentu,

${\displaystyle n}$ – liczba sektorów,

${\displaystyle k}$ – liczba koncentryczntch stref,

${\displaystyle H}$ – średnia wysokość sektorów.

Poprawkę oblicza się w odległości kilkunastu do 30 km od stanowiska.