Poniatowszczyzna

Poniatowszczyzna
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

mołodeczański

Sielsowiet

Gródek

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Poniatowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Poniatowszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Poniatowszczyzna”
Ziemia54°09′42″N 26°56′33″E/54,161667 26,942500

Poniatowszczyzna – dawna osada. Tereny, na których była położona leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeczańskim, w sielsowiecie Gródek.

Historia

W czasach zaborów folwark i dobra w okręgu wiejskim Siemierniki, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczył 3 mieszkańców w 1 domu, własność Świętorzeckich[1].

W latach 1921–1945 folwark a następnie osada leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, od 1927 roku w powiecie mołodeczańskim, w gminie Gródek[2][3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 9 osób, 6 było wyznania rzymskokatolickiego, 3 prawosławnego. Jednocześnie 5 mieszkańców zadeklarowało polską a 4 białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[4]. W 1931 w 8 domach zamieszkiwało 51 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i parafii prawosławnej w Gródku. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Rakowie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Gródku[6].

Przynależność państwowa i administracyjna

Uwagi

  1. ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
  2. ↑ de facto do 1939

Bibliografia

Gmina Gródek (II Rzeczpospolita)
Miasteczko
Wsie
Zaścianek
Kolonie
Folwarki
Majątki
Osada
Leśniczówka
Smolarnia
Osada młyńska
Futor
  1. ↑ Poniatowszczyzna, folwark i dobra, powiat wilejski, gmina Horodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 766.
  2. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472; zm. Dz.U. z 1926 r. nr 26, poz. 158; zm. Dz.U. z 1927 r. nr 8, poz. 62
  3. ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277
  4. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 82.
  5. ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 27.
  6. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1332.