Pomoc jeździecka

Pomoce jeździeckie – działania (sygnały) jeźdźca, którymi oddziałuje na wierzchowca.

Naturalne pomoce jeździeckie

Naturalnymi pomocami jeździeckimi nazywamy stosowanie:

  • dosiadu czyli balansu ciała i oddziaływania na grzbiet konia;
  • łydek wywierających nacisk na boki konia[1];
  • rąk działających poprzez wodze i kiełzno na żuchwę konia; [2]
  • głosu jeźdźca używanego rzadko, jako sygnał wspomagający. [1]

Dodatkowe (sztuczne) pomoce jeździeckie

Sztucznymi pomocami są palcat i ostrogi, które mają wzmocnić działanie jeźdźca wpływając pobudzająco na stan emocjonalny konia. [2] Pomocy tych używa się do wspomożenia pomocy naturalnych, zwłaszcza działania łydek i tylko do chwili, gdy koń zareaguje na dawany mu sygnał. [1]

Stosowanie pomocy jeździeckich

Harmonijne użycie pomocy jeździeckich wymaga wielu lat praktyki oraz tzw. wyczucia jeździeckiego. Wyczucie jeździeckie polega na odczuwaniu skali i skuteczności stosowanych pomocy. Instruktorzy i trenerzy w toku szkolenia pomagają wykształcić wyczucie jeździeckie u jeźdźców. Właściwe używanie pomocy jeździeckich przez instruktorów i trenerów prowadzi także do wyszkolenia konia. [2]

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ a b c zob. Tim Hawcroft: Koń. Rasy, Pielęgnacja, Wychowanie, Tresura.. Warszawa: Wyd. Ania, 1983. ISBN 83-902474-2-9.
  2. ↑ a b c Jarosław Suchorski: Jeździectwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00177-0.