Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego (PZŁF) – ogólnokrajowy związek sportowy (stowarzyszenie), działający na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający osobowość prawną, będący jedynym prawnym reprezentantem polskiego łyżwiarstwa figurowego i synchronicznego (we wszystkich konkurencjach i kategoriach wiekowych) w kraju i za granicą. PZŁF zrzesza zawodników, trenerów i działaczy dyscypliny.
Powstał w 1921 roku jako Polski Związek Łyżwiarski, zrzeszający zarówno łyżwiarzy figurowych, jak i panczenistów[1]. Prezesem został Aleksander Bobkowski. Organizacja początkowo miała swoją siedzibę we Lwowie, ale już w 1922 przeniosła się do Warszawy. Była w kontakcie z Międzynarodową Unią Łyżwiarską, gdyż jej członkiem od roku 1898 było Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie. W 1957 roku wydzieliły się z niej dwa związki: Polski Związek Łyżwiarstwa Figurowego oraz Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego. Pierwszym prezesem PZŁF został Zbigniew Iwasiewicz.
Prezes PZŁF
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
| Konkurencje |
|
|---|
| Segmenty |
|
|---|
| Elementy łyżwiarskie | | Wymagane elementy |
|
|---|
| Skoki |
|
|---|
| Piruety |
|
|---|
| Sekwencja kroków |
|
|---|
| Elementy łączące |
|
|---|
|
|---|
| Główne zawody | |
|---|
| Inne |
|
|---|
