Podejźrzon wirginijski

Podejźrzon wirginijski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

nasięźrzałowe

Rząd

nasięźrzałowce

Rodzina

nasięźrzałowate

Rodzaj

podejźrzon

Gatunek

podejźrzon wirginijski

Nazwa systematyczna
Botrychium virginianum (L.) Sw.
J. Bot. (Schrader) 1800(2): 111 (1801)[3]
Synonimy
  • Botrychium virginianum var. typicum Wherry
  • Botrychium virginianum subsp. typicum R.T.Clausen
  • Botrypus virginianus (L.) Michx.
  • Japanobotrychum virginianum (L.) M.Nishida
  • Osmundopteris virginiana (L.) Small
  • Osmunda virginiana L.
  • Osmunda virginica L.[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Podejźrzon wirginijski (Botrychium virginianum (L.) Sw.) – gatunek rośliny z rodziny nasięźrzałowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Azji, Europie i Ameryce[4]. Był uważany za wymarły na terenie Polski, ale w 2010 odnaleziono niewielką populację w Puszczy Augustowskiej składającą się z 14 osobników[5]. Jak do tej pory jest to jedyna znana populacja tego gatunku w Polsce.

Morfologia

Pokrój
Roślina do 80 cm wysokości.
Liść
Podzielony na część płonną oraz zarodnionośną. Część płonna wiotka, trójkątna, 2–4-krotnie pierzasta, oddzielona od zarodnionośnej w górnej połowie liścia. Część zarodnionośna 2–3-krotnie pierzasta, dwa razy dłuższa od płonnej[6].

Biologia i ekologia

Bylina, geofit. Zarodnie dojrzewają od czerwca do sierpnia. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych.

Zagrożenia i ochrona

Kategorie zagrożenia gatunku:

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[10][11].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. ↑ The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. ↑ a b Botrychium virginianum (L.) Sw., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28].
  4. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN) [dostęp 2013-09-29]
  5. ↑ P. Pawlikowski: Botrychium virginianum (Ophioglossaceae) rediscovered in Poland. Polish Botanical Journal 2011 56(1): 81-84.
  6. ↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski, Rośliny polskie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969.
  7. ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  9. ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  10. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  11. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.