W 1946 roku Louis Horwitz, dotychczas zajmujący się sprzedażą samochodów marki Packard jako autoryzowany dealer, postanowił w Buffalo założyć własne motoryzacyjne przedsiębiorstwo Midget Motor Car Company[1]. Miało ono docelowo zaoferować niewielki, przystępny cenowo samochód dopasowany do wymagań powojennego amerykańskiego społeczeństwa. Samochód miał kosztować ok. 900 ówczesnych dolarów i być wytwarzanym z komponentów pozyskiwancyh przez zewnętrznych poddostawców[2]. Horwitz zaangażował doświadczonych specjalistów ze swojego kręgu znajomych: mechanika Norma Richardsona i inżyniera Pontiaka, Charliego Thomasa[2].
W ciągu pierwszego roku działalności firma zainwestowała większość z 50 tysięcy dolarów kapitału[1] w opracowanie pierwszego przedprodukcyjnego prototypu dwumiejscowego kabrioletu z miękkim składanym dachem, którego ukończono w 1947[1]. Wtedy też zdecydowano się przemianować firmę na Playboy Motor Car Corporation[2], pod taką nazwą finalizując rozwijany projekt do postaci produkcyjnego samochodu Playboy A48[2]. Od studium odróżnił się on m.in. nowatorską jak na lata 40. XX wieku koncepcją twardego składanego dachu w stylu współczesnych coupé-kabrioletów, a także silnikiem przeniesionym z tyłu na przód[2].
Roczna produkcja miała sięgnąć do 100 tysięcy egzemplarzy rocznie, jednak na zrealizowanie tak ambitnych celów przedsiębiorstwo potrzebowało co najmniej 20 milionów dolarów[2]. Ostateczna cena, 985 ówczesnych dolarów, okazała się relatywnie wysoka w stosunku do gabarytów, możliwości transportowych oraz parametrów technicznych, co przełożyło się na znacznie mniejsze zainteresowanie A48 niż wcześniej zakładano[2]. W ciągu 4 lat produkcji, która trwała do 1951 roku[2], zbudowano ostatecznie 97 egzemplarzy[2], po czym Playboy Motor Car Corporation ogłosiło bankructwo i zniknęło z rynku[2]. Niektóre egzemplarze z tej krótkiej serii przetrwały do czasów współczesnych: w 2019 roku turkusowy model trafił na aukcję[3], a dwa lata później na sprzedaż wystawiono inny, beżowo-brązowy[1].
Playboy Motor Car a Playboy
Taka sama nazwa niewielkiego, działającego krótko przedsiębiorstwa motoryzacyjnego oraz powstałego niewiele później słynnego czasopisma Playboy mogą nie być przypadkową zbieżnością[4]. Hugh Hefner, który początkowo zakładał inną nazwę dla swojego tytułu (Stag Party) i musiał z niej zrezygnować z powodu sprzeciwu autorów istniejącej już gazety Stag[4]. W odpowiedzi na to, jego przyjaciel Eldon Seller zaproponował mu nazwę Playboy[4], którą zapamiętał dzięki jego matce na przełomie lat 40. i 50. pracującej w oryginalnym Playboy Motor Car Corporation[4].
