Placydia

Placydia
Ilustracja
cesarzowa zachodniorzymska
Okres

472

Jako żona

Olibriusza

Poprzedniczka

Aelia Eufemia

Następczyni

żona Juliusza Neposa

Dane biograficzne
Ojciec

Walentynian III

Matka

Licynia Eudoksja

Mąż

Olibriusz

Dzieci

Juliana Anicja

Placydia – młodsza córka cesarza rzymskiego Walentyniana III, żona cesarza Olibriusza, matka Juliany Anicji. Jej starszą siostrą była Eudokia, żona Palladiusza, syna cesarza Petroniusza Maksymusa a także Huneryka, syna Genzeryka.

Po zdobyciu Rzymu w roku 455 przez Genzeryka, razem z matką Licynią Eudoksją i siostrą Eudokią, została przewieziona do Kartaginy[1]. Po uwolnieniu około 461 roku, udała się do Konstantynopola, gdzie mieszkała do śmierci.

Wywód przodków

4. Konstancjusz III      
    2. Walentynian III
5. Elia Galla Placydia        
      1. Placydia
6. Teodozjusz II    
    3. Licynia Eudoksja    
7. Atena Eudokia      
 

Przypisy

  1. Mirosław J. Leszka. Pokonałem Cię Juliano. Opowieść o bizantyjskiej damie. „Mówią Wieki”. 589, s. 13, 2 2009. Warszawa: Bellona SA. ISSN 1230-4018.