Plac Niepodległości (biał.Пло́шча Незалежнасці, Płošča Niezaležnasci) – centralny i największy placMińska, stolicy Białorusi, położony w rejonie moskiewskim w Mińsku (nazwa rejonu administracyjnego w stolicy Białorusi).
Plac zaczęto zabudowywać na początku lat 30. XX w., według projektu architekta Iosifa Łangbarda, jako główny plac stolicy. Początkowo nosił nazwę placu Lenina. Zbudowano wówczas przy nim Dom Rządowy Białoruskiej SRR wraz ze stojącym przed nim pomnikiem Lenina. Od 1934 na placu zaczęły odbywać się parady Armii Czerwonej.
W czasie niemieckiej okupacji pomnik został zniszczony, jednak odbudowano go w 1945. Dom Rządu i Czerwony Kościół to jedne z niewielu budynków Mińska nie zniszczonych w czasie II wojny światowej.
Po wojnie plac Lenina zabudowywany był według nowego planu generalnego Mińska. Od niego zaczynała się główna ulica stolicy – prospekt Stalina (późniejszy Leniński, Franciszka Skaryny, a obecnie Niepodległości). Jednocześnie funkcję głównego placu miasta przejął plac Centralny, na którym od lat 50. odbywały się parady i demonstracje. W latach 60. plac Lenina przyjął ostateczny kształt prostokąta o bokach 450×160 m, a wokół niego zorganizowano okrężny ruch pojazdów. Znalazły się na nim parking i skwer. Od 1984, wraz z początkiem budowy Pałacu Republiki na placu Październikowym (dawnym Centralnym), plac Lenina znowu stał się miejscem organizowania demonstracji.
W 1991 nazwę placu zmieniono na plac Niepodległości. W latach 2002–2006 plac został przebudowany. Poprawiono ruch samochodowy, a pod ziemią wybudowano centrum handlowe „Stolica” i parking. Część naziemna placu stała się strefą wypoczynku ze świetlno–muzyczną fontanną.
