plac Kilińskiego

Śródmieście
Plac Kilińskiego
Państwo	Polska
Miejscowość	Kalisz
Położenie na mapie Kalisza plac Kilińskiego
Położenie na mapie Polski plac Kilińskiego
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego plac Kilińskiego
51°45′50,1″N 18°05′36,4″E/51,763914 18,093452
Multimedia w Wikimedia Commons

Plac Kilińskiego – plac w Śródmieściu Kalisza. Patronem placu jest Jan Kiliński.

W XIII wieku plac leżał poza murami miejskimi średniowiecznego Kalisza i stanowił teren Toruńskiego Przedmieścia, nazywanego później Warszawskim i Stawiszyńskim^[1]. Zbiegały się tu główne drogi prowadzące z Warszawy, Torunia, Konina, Koła, Łęczycy i Stawiszyna^[1].

W latach 1820–1830 na placu wzniesiono klasycystyczną kamienicę zwaną pałacem Puchalskich według projektu Sylwestra Szpilowskiego lub/i Franciszka Reinsteina^[2]. Inicjatorem budowy był Józef Grzegorz Puchalski, który posiadał dobra w miejscowości Zakrzyn koło Kalisza^[2]. W latach 1849–1862 w kamienicy wraz z rodzicami mieszkała Maria Konopnicka, która spędziła tu dzieciństwo i młodość^[2]. Od 1980 do 1991 roku w budynku działała Izba Muzealna im. Marii Konopnickiej^[2].

W powieści Marii Dąbrowskiej Noce i dnie teren ten określany jest jako Dziadowe Przedmieście^[3][4].

Plac ma kształt prostokątny. Ulice wychodzące z placu Kilińskiego:

• przecięcie ulic północne: 3 Maja, Stawiszyńska, Warszawska,
• przecięcie ulic południowe: Babina, Niecała, plac Jana Pawła II.

Obiekty wpisane w rejestr zabytków województwa wielkopolskiego^[5]:

• fabryka sukna Beniamina Repphana z lat 1816–1825 (plac Kilińskiego 2),
• dom z początku XX wieku (plac Kilińskiego 2),
• pałac Puchalskich z lat 1820–1830 (plac Kilińskiego 4).

• Plac Jana Pawła II w Kaliszu
• Plac św. Józefa w Kaliszu