Pinocytoza – rodzaj endocytozy, sposób odżywiania wielu ameb (Amoeba), orzęsków (Ciliata) oraz wiciowców (Flagellata). Występuje także w niektórych tkankachorganizmów wielokomórkowych[1]. Polega na pobieraniu ze środowiska płynu z rozpuszczonymi w nim substancjami pokarmowymi (np. białkami lub tłuszczami)[1][2]. Wskutek działania kompleksów klatryny[3] dochodzi do wpuklenia błony komórkowej, wskutek czego powstają kanaliki pinocytarne, z których każdy zakończony jest pęcherzykiem pinocytarnym[1][2][3]. Pęcherzyk ten odrywa się od błony i przemieszcza w głąb cytoplazmy, a następnie w całości trawione (włącznie z błoną) przy udziale lizosomów[1][2].
