Studiował pod kierunkiem Jeana Regnaulta, po zdobyciu Prix de Rome w 1797 wyjechał na dwa lata do Rzymu. W 1815 został wykładowcą w École des Beaux-Arts w Paryżu, a w latach 1823-1828 był dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie. Malował kompozycje o tematyce współczesnej i antycznej, jego prace odznaczają się patosem i teatralnym upozowaniem.
Wybrane prace
Powrót Marka Sekstusa, 1799,
Andromacha i Pyrrus, 1810,
Morfeusz i Iris, 1811,
Eneasz i Dydona,
Śmierć Agamemnona, 1817,
Bonaparte ułaskawia powstańców w Kairze, 1808.
Bibliografia
Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 182. ISBN 83-214-0048-5.
