Armand Dufrénoy Pierre-Armand Dufrénoy (właśc. Ours-Pierre-Armand Petit-Dufrénoy; ur. 5 września 1792 w Sevran (Sekwana-Saint-Denis ), zm. 20 marca 1857 w Paryżu )[1] geolog i mineralog francuski, inżynier górniczy (od 1821), członek francuskiego Corps des mines (Korpus Inżynierów Górniczych).
Był absolwentem paryskiej École polytechnique . Od 1826 r. wykładał mineralogię w paryskiej École des Ponts et Chaussées. Zaangażowany w 1835 r. na stanowisko profesora mineralogii słynnej Paryskiej Szkoły Górniczej (École nationale supérieure des mines de Paris ), kierował nią następnie w latach 1848-1857. Od 1846 r. był generalnym inspektorem górniczym. W latach 1847–1857 kierował katedrą mineralogii w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu . Był współautorem (wraz z Léonce Élie de Beaumont ) pierwszej mapy geologicznej Francji (wyd. 1841). Od 1840 r. członek Francuskiej Akademii Nauk (Académie des Sciences), od 1850 r. komandor Legii Honorowej . W 1843 r. odznaczony Medalem Wollastona .
Jego imię nosi ulica w 16. dzielnicy Paryża .
Bibliografia
Obszerne noty biograficzne (w jęz. franc.) [1]
Przypisy
↑ Jean-Jacques Amigo, « Dufrénoy (Ours, Pierre, Armand dit Petit-Dufrénoy) », in Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises, vol. 3 Sciences de la Vie et de la Terre, Perpignan, Publications de l'olivier, 2017, 915 p. (ISBN 978-2-908866-50-6 )
