Pier Francesco Tosi (ur. 13 sierpnia 1654 w Cesenie, zm. 16 lipca 1732 w Faenzy[1]) – włoski teoretyk muzyki, kompozytor i śpiewak, kastrat (kontralt).
Życiorys
Od 1667 do 1677 roku był śpiewakiem w bazylice Sant’Agostino w Rzymie[1]. Przed 1681 rokiem otrzymał święcenia kapłańskie[1]. Od 1681 do 1685 roku był członkiem chóru katedry w Mediolanie[1]. W 1689 roku został przyjęty na członka Accademia Filarmonica w Bolonii[1]. W 1693 roku osiadł w Londynie, gdzie dawał cotygodniowe koncerty i działał jako nauczyciel śpiewu[1][2]. Po 1701 roku pozostawał w służbie cesarza Józefa I, a następnie elektora Palatynatu Jana Wilhelma, odbywając liczne podróże po Europie[1][2]. Od 1723 do 1727 roku ponownie przebywał w Londynie[1][2]. Pod koniec życia wrócił do Włoch[1][2].
Jego dorobek kompozytorski obejmuje tylko jedno wydane dzieło, oratorium Il martirio di Santa Caterina, poza tym pozostawił w rękopisach liczne arie i kantaty[1]. Opublikował podręcznik śpiewu Opinioni de Cantori antiche e moderni (Bolonia 1723), który jeszcze w XVIII wieku doczekał się tłumaczeń na języki angielski, niemiecki i francuski[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 134. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3668. ISBN 0-02-865571-0.
Linki zewnętrzne
