Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
O średnicy 2–7 cm, wypukły, o szaroróżowej barwie. Pokryty na całej powierzchni promieniście ułożonymi, rzadkimi włóknami o barwie od różowo-brązowej do purpurowo-brązowej[4].
Cylindryczny, o wysokości 2,5 cm i grubości 0,4–0,8 cm z delikatnym, zwisającym pierścieniem. Podstawa trzonu bulwiasta lub maczugowata. Powierzchnia powyżej pierścienia o barwie żółto brązowej, poniżej biaława pokryta resztkami osłony[4].
Charakterystyczną cechą Agaricus dulcidulus jest anyżkowa, a w podstawie migdałowa woń oraz przebarwianie się żółto samej podstawy trzonu przy dotknięciu</ref name=ger/>.
Gatunki podobne
Pieczarka winnoczerwona (Agaricus semotus). Odróżnia się brakiem włókienek na kapeluszu. U rzadkiej pieczarki liliowoczerwonawej (Agaricus porphyrizon) miąższ po uszkodzeniu żółknie, ma też inne łuski i włókienka na kapeluszu[5].
Występowanie i siedlisko
Podano występowanie pieczarki purpurowej w Europie, oraz na Ziemi Ognistej w Ameryce Południowej[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek zagrożony wymarciem[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech[3].
Grzyb naziemny, saprotrof[3]. Występuje w lasach liściastych i mieszanych. Owocniki wytwarza od lipca do października[8].
