Philip Catherine

Philip Catherine
Data i miejsce urodzenia	27 października 1942 ; Londyn
Instrumenty	gitara
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Philip Catherine (ur. 27 października 1942 w Londynie^[1]) – belgijski gitarzysta jazzowy.

Urodził się w Londynie; jego matka była Angielką, ojciec Belgiem. Philip nie był jedynym znanym muzykiem w rodzinie; jego dziadek był pierwszym skrzypkiem w London Symphony Orchestra. Catherine grą na gitarze zainteresował się po usłyszeniu Georges’a Brassensa. Szybko poznał muzykę wielu ówczesnych muzyków jazzowych. Pozostawał pod dużym wpływem gitarzysty Django Reinhardta.

Zawodowe granie rozpoczął już na początku lat 60. XX wieku, kiedy wraz z Lou Bennettem, Dexterem Gordonem i Stephane Grappellim wyruszył na swoje pierwsze tournée. Później został członkiem kwintetu Jean-Luca Ponty’ego, z Joachimem Kühnem na fortepianie. Było to wkrótce po nagraniu debiutanckiego albumu Stream, którego producentem był francuski gitarzysta i piosenkarz Sacha Distel.

Rok później, podczas pobytu w Bostonie, poznał Johna Scofielda, Rana Blake’a, George’a Bensona i in. W 1977 Catherine zastąpił Jana Akkermana w holenderskiej grupie rockowej Focus. Nagrał z nimi album Focus Con Proby, który powstał we współpracy z amerykańskim wokalistą P.J. Probym.

Catherine został zauważony przez Charlesa Mingusa, który określił go mianem "młodego Django" (young Django), co pomogło mu w rozwoju kariery^[2].

Następnie występował w wielu zespołach prowadzonych przez tak znanych i wybitnych muzyków jak: Chet Baker, Gerry Brown, Larry Coryell, Dexter Gordon, Stéphane Grappelli, John Lee, Charlie Mariano, Jasper van ’t Hof, Charles Mingus, Alphonse Mouzon, Niels-Henning Ørsted Pedersen oraz Miroslav Vitouš.

Philip Catherine otrzymał wiele nagród muzycznych w kategorii muzyków jazzowych. Gdy w 1995 w Belgii po raz pierwszy przyznano nagrodę imienia Django Reinhardta, to właśnie Catherine otrzymał „Django d’Or” (Złotego Django), dla muzyka posługującego się językiem francuskim (drugim nagrodzonym był flamandzki trębacz Marc Godfroid).

Mimo swojego wieku nadal bierze czynny udział w belgijskim życiu muzycznym.

Dyskografia

Stream, 1970/1971
September Man, 1974
Transitory, 1974 (jako członek Pork Pie)
Guitars, 1975
The Door Is Open, 1976 (jako członek Pork Pie)
Springfever, 1976 (na LP Joachima Kühna)
Twin-House, 1977 (z Larrym Coryellem)
Splendid, 1978 (z Larrym Coryellem)
Focus Con Proby, 1978 (jako członek Focus)
Babel, 1980
End of August, 1982
Transparence, 1986
September Sky, 1988
Oscar, 1988
I Remember You, 1990
Moods, Vol. 1, 1992
Moods, Vol. 2, 1992
Operanoïa, 1996 (jako członek Pork Pie)
Philip Catherine „live”, 1997
Guitar Groove, 1998
Blue Prince, 2000
Summer Night, 2002
Meeting Colours, 2005 (z Bert Joris & Brussels Jazz Orchestra)
The Great Concert – Charlie Mariano with Philip Catherine and Jasper van ’t Hof, 2009

Przypisy

↑ allmusic ((( Philip Catherine > Overview ))) (ang.).
↑ ClausC. Gnichwitz ClausC., hr-Bigband - Rhapsody in Blech [online], hr2.de, 8 stycznia 2020 [dostęp 2020-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-23] (niem.).