Pełnomocnik Rządu do Spraw Telekomunikacji na Wsi – jednostka organizacyjna Ministerstwa Łączności istniejąca w latach 1992–2001, powołana w celu inicjowania i koordynowania działań służących powstawaniu i rozwojowi telekomunikacji wiejskiej.

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1992 r. w sprawie zadań i kompetencji Pełnomocnika Rządu do Spraw Telekomunikacji na Wsi ustanowiono pełnomocnika^[1]. Powołanie Pełnomocnika pozostawało w ścisłym związku z ustawą z 1990 r. o łączności^[2].

Pełnomocnik Rządu działał w strukturze organizacyjnej Ministerstwa Łączności w randze dyrektora generalnego.

Do zadań i kompetencji Pełnomocnika należało inicjowanie i koordynowanie działań służących rozwojowi telekomunikacji wiejskiej, a w szczególności:

• analiza stanu telekomunikacji wiejskiej,
• przygotowanie propozycji sposobów poprawy stanu telekomunikacji wiejskiej,
• koordynowanie działań, w ramach prac Rady Ministrów, zmierzających do ułatwienia rozwoju telekomunikacji wiejskiej,
• inicjowanie przedsięwzięć umożliwiających rozwój telekomunikacji wiejskiej,
• koordynowanie pomocy ze strony zagranicy dla telekomunikacji wiejskiej.

Pełnomocnik, w porozumieniu z Ministrem Łączności, w szczególności:

• przedstawiał Radzie Ministrów lub poszczególnym ministrom propozycje działań i przedsięwzięć, a zwłaszcza projekty zmian uregulowań prawnych, w tym dotyczących spraw finansowych, zmierzających do usprawnienia telekomunikacji wiejskiej,
• inicjował oraz podejmował i koordynował działania w zakresie współpracy z zagranicznymi bankami, a także instytucjami i organizacjami finansowymi, mające na celu gromadzenie środków finansowych i technicznych na budowę i rozwój telekomunikacji wiejskiej,
• podejmował działania w celu racjonalnego wykorzystania środków finansowych i rzeczowych będących w dyspozycji Rady Ministrów, przeznaczonych na rozwój telekomunikacji na wsi,
• współdziałał z właściwymi organami samorządu terytorialnego i innymi jednostkami organizacyjnymi w kształtowaniu i realizacji polityki kredytowej w zakresie telekomunikacji wiejskiej,
• występował do wszystkich zainteresowanych organów i jednostek organizacyjnych z wnioskami o udzielenie informacji o stanie telekomunikacji wiejskiej i propozycjach jej poprawy,
• propagował w środkach masowego przekazywania informacje o optymalnych sposobach i formach organizacji telefonizacji wsi,
• prowadził stałą współpracę z organami samorządu terytorialnego oraz z organizacjami społecznymi i podmiotami gospodarczymi w dziedzinie telekomunikacji wiejskiej.

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1997 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Telekomunikacji na Wsi do zadań i kompetencji Pełnomocnika należało inicjowanie i koordynowanie działań służących rozwojowi telekomunikacji wiejskiej, a w szczególności^[3]:

• systematyczna analiza i ocena stanu telekomunikacji wiejskiej,
• przygotowywanie propozycji sposobów poprawy stanu telekomunikacji wiejskiej,
• koordynowanie działań w ramach prac Rady Ministrów, zmierzających do rozwoju telekomunikacji wiejskiej oraz pomocy ze strony zagranicy dla telekomunikacji wiejskiej,
• inicjowanie przedsięwzięć umożliwiających rozwój telekomunikacji wiejskiej.

Pełnomocnik w porozumieniu z Ministrem Łączności, w szczególności^[3]:

• przedstawiał Radzie Ministrów lub poszczególnym ministrom propozycje działań i przedsięwzięć, zwłaszcza projekty zmian uregulowań prawnych zmierzających do usprawnienia telekomunikacji wiejskiej,
• inicjował oraz podejmował działania w zakresie współpracy z bankami, a także instytucjami i organizacjami finansowymi, mające na celu gromadzenie środków finansowych i technicznych na budowę i rozwój telekomunikacji wiejskiej,
• podejmował działania w celu racjonalnego wykorzystania środków finansowych przeznaczonych na rozwój telekomunikacji wiejskiej, planowanych w ustawie budżetowej,
• współdziałał z właściwymi organami samorządu terytorialnego i innymi jednostkami organizacyjnymi w kształtowaniu i realizacji polityki kredytowej w zakresie telekomunikacji wiejskiej,
• propagował w środkach masowego przekazywania informacje o optymalnych sposobach i formach organizacji telefonizacji wsi,
• prowadził stałą współpracę z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami społecznymi i podmiotami gospodarczymi w dziedzinie telekomunikacji wiejskiej,
• współdziałał z operatorami usług powszechnych na rzecz rozwoju telekomunikacji wiejskiej.

Organy administracji rządowej obowiązane były do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi w realizacji jego zadań, w szczególności przez udostępnianie mu niezbędnych informacji o stanie telekomunikacji wiejskiej i propozycji jej poprawy.

Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewniało Pełnomocnikowi Ministerstwo Łączności.

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 2001 r. w sprawie zniesienia niektórych pełnomocników Rządu zlikwidowano urząd Pełnomocnika^[4].