Peter Trudgill

Peter Trudgill
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1943
Norwich

Zawód, zajęcie

socjolingwista, dialektolog

Narodowość

brytyjska

Odznaczenia
FBA

Peter Trudgill (wym. [ˈtrʌdɡɪl] ur. 7 listopada 1943 w Norwich) – brytyjski socjolingwista i dialektolog.

Życiorys

Urodził się w Norwich. W 1955 roku rozpoczął naukę w City of Norwich School. Studiował filologię w King’s College (Cambridge), w 1971 roku otrzymał doktorat z Uniwersytetu Edynburskiego. Wykładał na Instytucie Nauk o Języku Uniwersytetu w Reading od 1970 do 1986, następnie objął posadę profesora socjolingwistyki na Uniwersytecie w Essex. Zajmował stanowisko profesora języka angielskiego i językoznawstwa na Uniwersytecie w Lozannie w latach 1993–1998, następnie, również w Szwajcarii, na Uniwersytecie we Fryburgu, z którego zrezygnował we wrześniu 2005. Jest (2015) profesorem socjolingwistyki (na niepełnym etacie) na Uniwersytecie w Agder (w Kristiansand, Norwegia) oraz adiunktem w Centrum Badań nad Typologią Językową (Centre for Research in Linguistic Typology) przy La Trobe University w Melbourne (Australia) i honorowym profesorem Uniwersytetu Anglii Wschodniej w Norwich[1].

Prowadził badania terenowe w Wielkiej Brytanii, Grecji i Norwegii. Wygłaszał wykłady na uczelniach w krajach Europy, oraz w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Kolumbii, Australii, Nowej Zelandii, Indii, Tajlandii, Hongkongu, Fidżi, Malawi i Japonii. Peter Trudgill jest honorowym prezesem Friends of Norfolk dialect society[2], pisze artykuły na tematy językoznawstwa w lokalnej gazecie Eastern Daily Press[3].

Trudgill jest autorytetem w dziedzinie dialektologii, jednym z pierwszych dialektologów, którzy zastosowali metodologię badań Williama Labova w Wielkiej Brytanii i położyli podwaliny pod dalsze studia nad przenikaniem się dialektów. Zajmował się m.in. rotyzacją w dialektach angielskich. Jest krytykiem preskryptywnych postaw językowych i promuje pozytywny stosunek do rozmaitych form zróżnicowania w języku[4].

Jest członkiem Norweskiej Akademii Nauk[5] (Det Norske Videnskaps-Akademi) oraz Akademii Brytyjskiej[6] (Fellow of the British Academy, FBA). W roku 2017 podpisał Deklarację o wspólnym języku Chorwatów, Serbów, Boszniaków i Czarnogórców[7].

Dorobek naukowy

  • 1974 The Social Differentiation of English in Norwich (na bazie pracy doktorskiej Ph.D.)
  • 1975 Accent, Dialect and the School
  • 1976 Introduction to Sociolinguistics
  • 1979 English Accents and Dialects (współautorstwo: Arthur Hughes)
  • 1980 Dialectology (współautorstwo: J. K. Chambers)
  • 1982 International English (współautorstwo: Jean Hannah)
  • 1982 Coping With America (Blackwell, 2nd edition 1986)
  • 1983 On Dialect: Social and Geographical Perspectives
  • 1984 Language in the British Isles
  • 1984 Applied Sociolinguistics
  • 1986 Dialects in Contact
  • 1990 The Dialects of England
  • 1990 Bad Language (współautorstwo: Lars Andersson)
  • 1992 Introducing Language and Society
  • 1998 Language Myths (współautorstwo: Laurie Bauer)
  • 2001 Alternative Histories of English (współautorstwo: Richard J. Watts)
  • 2002 Sociolinguistic Variation and Change
  • 2003 A Glossary of Sociolinguistics
  • 2003 Norfolk Origins 7: The Norfolk Dialect
  • 2004 New-Dialect Formation: The Inevitability of Colonial Englishes
  • 2004 New Zealand English: Its Origins and Evolution (współautorstwo: Elizabeth Gordon, Lyle Campbell, Margaret Maclagan, Andrea Sudbury, Jennifer Hay et al.)
  • 2010 The Lesser-Known Varieties of English: An Introduction (współautorstwo: Daniel Schreier, Edgar W. Schneider)
  • 2011 Sociolinguistic Typology: Social Determinants of Linguistic Complexity Oxford University Press

Przypisy

  1. ↑ Peter J. Trudgill – Curriculum Vitae. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  2. ↑ Ashley Gray: Friends of Norfolk Dialect; keeping 'Broad Norfolk' alive. www.norfolkdialect.com. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  3. ↑ Peter Trudgill: Opinion: Why my father had to hide his Norfolk accent to get on – have you been held back by the way you talk?. Eastern Daily Press, 2014-03-18. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
  4. ↑ Peter Trudgill, Dialect Matters: Respecting Vernacular Language, Cambridge University Press, 2016, s. 25, ISBN 978-1-107-13047-0 (ang.).
  5. ↑ Artikkel: Gruppe 5: Filologi og språkvitenskap. www.dnva.no. [dostęp 2015-07-17]. (norw.).
  6. ↑ Fellows of the British Academy. UK Learned Society for Humanities and the social sciences – British Academy. www.britac.ac.uk. [dostęp 2015-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-21)]. (ang.).
  7. ↑ Sygnatariusze deklaracji o wspólnym języku. [dostęp 2024-09-24]. (serb.-chorw.).