Państwowa Rada Rolnicza – organ doradczy i opiniodawczy Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, powołany w celu utworzenia stałej reprezentacji interesów rolniczych, wyłoniony z organizacji samorządu rolniczego.

Na podstawie ustawy z 1925 r. o Państwowej Radzie Rolniczej ustanowiono Radę^[1][2]. Rada powstała w miejsce zniesionego reskryptu Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego w przedmiocie utworzenia Państwowej Rady Rolniczej przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Koronnych oraz rozporządzenie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej o utworzeniu Rady Rolniczej przy Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej z 1920 r^[1].

Wykonanie ustawy powierzono Ministrowi Rolnictwa I Dóbr Państwowych.

Państwowa Rada Rolnicza składała się z przedstawicieli:

• Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach;
• Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie,
• Studium rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie,
• Akademii Weterynarii we Lwowie,
• Wydziału rolniczo-leśnego Uniwersytetu Poznańskiego,
• Wydziału rolniczo-leśnego Politechniki Lwowskiej,
• Studium weterynaryjnego przy wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

Wybór rady odbywał się w kolejności ustalonej przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych w następujący sposób:

• z jednego przedstawiciela średniego szkolnictwa rolniczego oraz czterech przedstawicieli niższego szkolnictwa rolniczego,
• przedstawicieli izb rolniczych, delegowanych przez Izby: poznańską, pomorską i śląską;
• z przedstawicieli najważniejszych organizacji społecznych, czynnych na obszarach, nieobjętych działalnością izb rolniczych i działających w zakresie spraw, należących do kompetencji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych,
• z członków mianowanych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych spośród wybitnych specjalistów w dziedzinach należących do zakresu działania Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych,

Ogólna liczba członków Państwowej Rady Rolniczej nie przekraczała 50 osób.

Z głosem doradczym w pracach Państwowej Rady Rolniczej brali udział:

• przedstawiciel Ministra Reform Rolnych;
• przedstawiciele innych władz i urzędów, każdorazowo delegowany przez te władze i urzędy na zaproszenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych;
• urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych delegowani przez Ministra;
• rzeczoznawcy powoływani przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Państwowa Rada Rolnicza wydawała opinię we wszystkich sprawach należących do zakresu działania Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Wydawanie opinii następowało:

• z inicjatywy Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych,
• na wniosek członków Państwowej Rady Rolniczej, złożony zgodnie z regulaminem Rady.

W ramach Rady występowały następujące komisje:

• komisja stała,
• komisja czasowa,
• komisja specjalna.

Komisja stała Rady powoływana była dla najważniejszych spraw wchodzących w zakres kompetencji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Komisje czasowe i specjalne wyłaniane były dla spraw bieżących i nadzwyczajnych.

W pracach komisji z głosem stanowiącym brali udział;

• członkowie Państwowej Rady Rolniczej z ramach wyboru plenarnego,
• rzeczoznawcy powoływani stale lub czasowo przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych do współpracy w komisjach z grona specjalistów z dziedziny, będącej przedmiotem obrad komisji,
• urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, nie mianowani przez Ministra rzeczoznawcami;
• przedstawiciele innych władz i urzędów delegowani na zaproszenie Ministra Rolnictwa Dóbr Państwowych.

Kadencja Państwowej Rady Rolniczej trwała 2 lata.