Paul André Marie Maistre (ur. 20 czerwca 1858 w Joinville, zm. 25 lipca 1922) – francuski generał, który walczył podczas I wojny światowej[1].
Życiorys
Ukończył Saint Cyr w 1877 roku z pierwszą lokatą w swojej klasie. Później wrócił na uczelnię jako instruktor. Awansował do stopnia kapitana w 1887 roku, majora w 1898 roku, a generała w 1912 roku. W 1914 roku był szefem sztabu francuskiej 4 Armii. Po wybuchu wojny awansował na generała dywizji i objął dowództwo XXI Korpusu, biorąc udział w licznych bitwach na froncie zachodnim. W maju 1917 otrzymał dowództwo 6 Armii po niepowodzeniu ofensywy Nivelle’a. Jednak jego oddziały bojowe zbuntowały się i dały znać o swoim sprzeciwie wobec planowanej ofensywy na linię niemiecką. Do czerwca 1917 roku w 11 z 17 jego dywizji doszło do poważnych niepokojów. Jednak już w październiku 1917 roku przywrócił dyscyplinę i przeszedł do ofensywy. Odniósł zwycięstwo w bitwie pod La Malmaison[2].
Maistre przez krótki czas dowodził siłami francuskimi we Włoszech, ale wiosną 1918 roku otrzymał dowództwo 10 Armii na froncie zachodnim z rozkazem powstrzymania niemieckiej ofensywy wiosennej. Maistre odegrał główną rolę w lipcowej kontrofensywie aliantów, gdzie dowodził Grupą Armii „Środek”. Był zwycięzcą II bitwy nad Marną. Po wojnie w 1920 został Generalnym Inspektorem Piechoty i pełniąc tę funkcję, zmarł[3].
Przypisy
- ↑ John Keegan, Andrew Wheatcroft: Who's Who in Military History. 1976. ISBN 978-0688029562. (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Malmaison—The ‘Bite and Hold’ Battle. W: Matthew Hughes, William J. Philpott: The Palgrave Concise Historical Atlas of the First World War. Palgrave Macmillan, 2005, s. 74–75. (ang.).
- ↑ World War I encyclopedia. Spencer Tucker (ed.). ABC–CLIO, 2005, s. 738–739. (ang.).
