Partia Pracujących Belgii (nid. Partij van de Arbeid van België, PVDA; fr. Parti du Travail de Belgique, PTB) – belgijska lewicowa partia polityczna skupiająca zarówno Flamandów, jak i Walonów[1].
Historia
Ugrupowanie zostało założone przez radykalnych studentów, początkowo jako organizacja młodzieżowa – SVB – Studenten VakBeweging. Ugrupowanie przeprowadzało antyrasistowskie wiece i zorganizowało akcje solidarnościowe ze strajkującymi górnikami w Limburgii, Afroamerykanami czy ruchami antykolonialnymi w krajach Trzeciego Świata. Wkrótce organizacja zaczęła wydawać periodyk pod nazwą AMADA a nazwa to została przyjęta także w stosunku do organizacji. W 1979 roku odbył się pierwszy kongres organizacji na którym podjęto decyzję o zmianie nazwy na PVDA-PTB. W okresie zimnej wojny opowiadała się po stronie NATO przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Partia Pracujących Belgii zorganizowała cykl spotkań na które zaprosiła przedstawiciela ambasady Stanów Zjednoczonych[2].
W wyborach samorządowych w 2006 roku w okręgu Zelzate partia odnotowała największe poparcie w historii – 21,67%.
W wyborach w 2007 roku partia uzyskała wynik 0,88% we Flandrii i 0,81% w Walonii. W wyborach samorządowych w 2009 roku partia zdobyła 1,04% we Flandrii i 1,24% w Walonii. W wyborach do Europarlamentu w tym samym roku partia uzyskała poparcie 0,98% wśród Flamandów i 1,16% wśród Walonów. W wyborach w 2010 roku partia uzyskała 1,4% poparcia do Izby Reprezentantów i 1,4% do Senatu. W niektórych kantonach poparcie dla ugrupowania przekraczało od 4 do 9,8%[3]. W 2014 roku po raz pierwszy wkroczyła do parlamentu zdobywając 3,72% głosów[4].
Jej założycielem i długoletnim przywódcą był Ludo Martens.
Przypisy
Linki zewnętrzne
