Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego – powstały w roku 1993 park krajobrazowy położony na pograniczu województw warmińsko-mazurskiego i pomorskiego. Obejmuje najcenniejszy pod względem przyrodniczym obszar Pojezierza Iławskiego, w tym jezioro Jeziorak (najdłuższe w Polsce – 27,5 km) oraz Jezioro Jasne (o wyjątkowo czystej toni – przezroczystość wody do 15 m). W granicach parku i jego otuliny znajdują się 43 zbiorniki jeziorne o łącznej powierzchni 6003 ha. Jeziorność parku wynosi zatem 27%. Park obejmuje tereny charakterystyczne dla młodego krajobrazu polodowcowego. Licznie reprezentowane są tu takie formy krajobrazu polodowcowego jak pagórki moreny czołowej, morena denna, pola sandrowe czy wypełnione wodami jezior zagłębienia po martwym lodzie[2].
Obszar Parku zamieszkuje łącznie ok. 1340 mieszkańców i jest podzielony między dwa województwa:
obszar parku w województwie warmińsko-mazurskim 224,04 km² – otuliny parku 157,54 km²,
obszar parku w województwie pomorskim 26,41 km² – otuliny parku 22,84 km².
Jezioro Jeziorak wraz z otaczającym go kompleksem leśnym stanowi zbiór unikatowych zasobów fauny i flory. Jest ostoją wielu gatunków ptaków, jak np. czapli, kormoranów, żurawi, w tym także niezwykle rzadkich ptaków drapieżnych: bielików, rybołowów czy kań rudych. W kompleksach leśnych bytują popularne i rzadsze gatunki zwierzyny łownej: sarny, dziki, jelenie, łosie. Zimą pojawiają się czasami wilki.
Rezerwaty przyrody Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego
Jezioro Gaudy jest miejscem lęgu i bytowania ptactwa wodnego i błotnego, a także interesujących zespołów roślinności torfowiskowej.
Jasne jest rezerwatem krajobrazowo-leśnym. Obejmuje jeziora Jasne i Luba, kompleks torfowisk i otaczające je drzewostany. Obfita roślinność torfowiskowa. W drzewostanach występuje sosna, dąb szypułkowy, buk i brzoza brodawkowata.
