Parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili
w Przemyślu

Karmelici

Kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Przemyśl
Adres	ul. Karmelicka 1 37-700 Przemyśl
Data powołania	24 grudnia 1969
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	przemyska
Dekanat	Przemyśl I
Kościół	Kościół św. Teresy od Jezusa
Nadzór	Karmelici
Proboszcz	o. Krzysztof Górski OCD
Wezwanie	Najświętszego Serca Pana Jezusa. św. Teresy od Jezusa.
Wspomnienie liturgiczne	• Piątek po oktawie Bożego Ciała • 15 października
Położenie na mapie Przemyśla Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili w Przemyślu
Położenie na mapie Polski Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili w Przemyślu
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili w Przemyślu
49°46′48″N 22°46′16″E/49,780000 22,771111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili w Przemyślu – parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu, należąca do dekanatu Przemyśl I w archidiecezji przemyskiej^[1]. Parafia została erygowana w 1969 roku i znajduje się przy kościele św. Teresy z Avili mieszczący się przy ulicy Karmelickiej.

Konwent karmelitów w Przemyślu został erygowany 13 maja 1620 roku z fundacji Marcina Krasickiego. 4 czerwca 1624 roku podczas oblężenia Przemyśla przez Tatarów, o. Makary Demeski został zamordowany podczas misji dyplomatycznej.

W latach 1625–1630 zbudowano obecny murowany kościół i klasztor, według projektu włoskiego arch. Geleazzo Appianiego. W 1642 roku w klasztorze założono nowicjat, a w 1740 roku założono Kolegium Filozoficzne.

24 kwietnia 1784 roku konwent został skasowany przez cesarza Józefa II, a zakonników przeniesiono do Zagórza. Kościół pw. św. Teresy został przekazany grekokatolikom, którzy zaadaptowali go na katedrę. W 1881 roku w miejsce sygnaturki została zbudowana kopuła.

W 1946 roku po likwidacji eparchii, konwent został odzyskany przez karmelitów. W 1952 roku karmelici zostali usunięci przez władze państwowe, a klasztor zajęto na cele oświatowe. W 1958 roku częściowo zezwolono zakonnikom, aby zajmowali się kościołem. W latach 70. i 80. XX wieku karmelici podjęli prace remontowe w kościele. W 1990 roku karmelici odzyskali klasztor^[2][3][4].

24 grudnia 1969 roku przy kościele pojezuickim została erygowana parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. 2 czerwca 1991 roku decyzją papieża Jana Pawła II, kościół pojezuicki został ustanowiony katedrą greckokatolicką, a kościołem parafialnym stał się kościół pw. św. Teresy z Ávili.

Do 2009 roku przy tym kościele funkcjonowała parafia garnizonowa pw. Matki Bożej Królowej Polski^[5][6]. W latach 2007–2012 w klasztorze mieścił się postulat prowincji.

Na terenie parafii jest 850 wiernych i kaplica filialna Sióstr Karmelitanek Bosych pw. Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel i św. Józefa^[7].

Proboszczowie parafii:

1991–2008. o. Andrzej Gut OCD.

2008–2014. o. Paweł Ferko OCD.

2014–2017. o. Piotr Ścibor OCD.

2017–2020. o. Piotr Krupa OCD.

2020– nadal o. Krzysztof Górski OCD.

Teren parafii obejmuje ulice: Basztowa, Plac Tadeusza Czackiego, Kapitulna (numery nieparzyste), Karmelicka, Katedralna (numery nieparzyste), Komisji Edukacji Narodowej, Kazimierza i Michała Osińskich, ks. Jerzego Popiełuszki (numery nieparzyste), Bł. Biskupa Józefa Sebastiana Pelczara (numery nieparzyste), Ferenza Rakoczego, Biskupa Jana Śnigurskiego (numery parzyste), Tatarska (numery 1 i 3), Władycze (z wyjątkiem numeru 1)^[7].

• Informacje o parafiach na stronie archidiecezji przemyskiej