Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie
Парафія Маці Божай Шкаплернай y Ідолце
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Siedziba

Idołta

Data powołania

1919

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

Miory

Kościół

Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie

Filie

Kaplica grobowa Miłoszów Narodzenia św. Jana Chrzciciela (na półwyspie)

Proboszcz

ks. Wiaczesław Adamowicz

Wezwanie

Matki Bożej Szkaplerznej

Wspomnienie liturgiczne

16 lipca

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie”
Ziemia55°43′17,7″N 27°33′51,4″E/55,721583 27,564278

Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Idołcie (biał. Парафія Маці Божай Шкаплернай y Ідолце) – parafia rzymskokatolicka w Idołcie. Należy do dekanatu miorskiego diecezji witebskiej.

Historia

Pierwszym ośrodkiem parafii była kaplica grobowa Miłoszów wybudowana w 1862 roku przez Eugeniusza Miłosza. W okresie rządów ZSRR wyposażenie kaplicy zostało rozgrabione, a budynek służył jako magazyn do przechowywania nawozów. Kaplica była pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dojeżdżali do niej kapłani z parafii w Druji. W 1917 r. z Druji został tu skierowany ks. Ildefons Bobicz na rektora w celu tworzenia parafii[1]. W 1919 r. powstała w Idołcie samodzielna parafia a jej pierwszym administratorem został ks. Ildefons Bobicz[2]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej bolszewicy trzymali księdza w areszcie w kościele[3]. W 1936 roku proboszczem parafii został ks. Stanisław Awid Eliasz. Parafia liczyła wówczas 3448 wiernych[4], znajdowała się w dekanacie miorskim w archidiecezji wileńskiej[5].

II wojna światowa

W latach 1937–1939 wybudowano Kościół parafialny w stylu secesyjnym. Kościół nie został wykończony przed wybuchem II wojny światowej, konsekrowano go w 1943 roku (inne źródła:15 lipca 1942).

W nocy z 22 na 23 czerwca 1941 roku (wg innych źródeł 11 czerwca[6]) funkcjonariusze NKWD uwięzili i wywieźli proboszcza ks. Stanisława Eliasza. Zginął podczas drogi śmierci z więzienia w Berezweczu do Taklinowa. Podczas drogi miał opiekować się i podtrzymywać na duchu starszego od siebie proboszcza miorskiego ks. Franciszka Kuksewicza, który również zginął[7][8].

2 sierpnia 1941 roku do Idołty przybył ks. Bolesław Gramz. Wspólnie z parafianami dokończył budowę kościoła. 8 czerwca 1944 roku został aresztowany przez policję białoruską. Miał zostać zawieziony jako zakładnik do Niemców, do Dryssy. Został zastrzelony po drodze, podczas próby ucieczki. Pochowano go przy kościele parafialnym[9].

Republika Białorusi

W 1990 roku parafianie odzyskali kaplicę grobową Miłoszów. Została wyremontowana, w święta odbywają się w niej Msze Święte[10]. Odbudowę kościoła parafialnego prowadził ks. Antoni Łoś[11][12].

Proboszczowie parafii

imię i nazwisko daty urzędowania
Ks. Ildefons Bobicz[13] 1919 –
Ks. Jan Choroszucha[14] 1920 –
Ks. Michał Boryk[15] – 1927
Ks. Antoni Dziczkaniec[16] 1929 – 1935
Ks. Antoni Ościłowicz[17] 1935 – 1936
Ks. Stanisław Eliasz 1936 – 1941
Ks. Bolesław Gramz 1941 – 1944
Ks. Lucjan Pawlik MIC[18][19] 1944
o. Wiaczesław Pialinak MIC – 2019
ks. Wiaczesław Adamowicz 2019 –

Przypisy

  1. ↑ Bł. Jerzy Matulewicz MIC [online], totustuus.net.pl [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-03].
  2. ↑ Kaplica we wsi Idołta gmina Druja (ufundowana przez Eugeniusza Miłosza), [w:] Druja [online], Onet.pl, 2 sierpnia 2014 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27].
  3. ↑ W Służbie Miłosierdzia [online], www.wsm.archibial.pl [dostęp 2016-06-03].
  4. ↑ Księża w parafiach Druja i Idołta – 1938 r., [w:] Druja [online], Onet.pl, 11 listopada 2007 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-28].
  5. ↑ KWORUM - Polsko-Polonijna Gazeta Internetowa - www.kworum.com.pl [online], www.kworum.com.pl [dostęp 2016-05-16].
  6. ↑ Ks. Stanisław Eliasz [online], katolicy1844.republika.pl [dostęp 2016-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-21].
  7. ↑ Tadeusz Krahel, Ks. Stanisław Eliasz, „Czas Miłosierdzia” (146), bialystok.opoka.org.pl, czerwiec 2001 [dostęp 2016-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-24].
  8. ↑ Tadeusz Krahel, Ks. dziekan Franciszek Kuksewicz, „Czas Miłosierdzia” (150), bialystok.opoka.org.pl, październik 2001 [dostęp 2016-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-14].
  9. ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], www.archibial.pl [dostęp 2016-05-16].
  10. ↑ У костела из деревни Идолта, что на Витебщине, в Италии брат-близнец [online], TUT.BY [dostęp 2016-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ros.).
  11. ↑ Odradza się Kościół [online], www.opoka.org.pl [dostęp 2016-05-16].
  12. ↑ Odszedł zasłużony Marianin [online], www.niedziela.pl [dostęp 2016-05-16].
  13. ↑ Ks. Ildefons Bobicz – wikariusz drujski (1915-1917), rektor parafii Idołta (1917-1920), [w:] Druja [online], Onet.pl, 31 grudnia 2011 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-28].
  14. ↑ Księża z Brasławszczyzny – miejsce spoczynku, [w:] Blog „Brasławszczyzna” [online], Onet.pl, 8 stycznia 2012 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-09].
  15. ↑ Ks. Michał Boryk – proboszcz parafii Idołta do 1927 r., [w:] Druja [online], Onet.pl, 2 sierpnia 2014 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-26].
  16. ↑ Ks. Antoni Dziczkaniec – proboszcz parafii Idołta (1929-1935), [w:] Druja [online], Onet.pl, 28 listopada 2011 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-28].
  17. ↑ Ks. Antoni Ościłowicz – proboszcz parafii Idołta (1935-1936), [w:] Druja [online], Onet.pl, 21 listopada 2011 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-28].
  18. ↑ Zmarli współbracia. Ksiądz Lucjan Pawlik MIC (21.12.1913 - 11.04.2007) [online], Marianie Niepokalanego Poczęcia NMP [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-10].
  19. ↑ Wspomnienie o ks. Lucjanie Pawliku (1913-2007) proboszczu drujskim, [w:] Druja [online], Onet.pl, 4 października 2008 [dostęp 2016-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27].

Bibliografia