Parafia Matki Bożej Bolesnej w Kosienicach − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Żurawica[1].
Historia
19 sierpnia 1399 roku właściciel wsi Konrad z Munsterbergu ufundował parafię. Pierwszy kościół był pw. Trójcy Przenajświętszej, a uposażenie parafii stanowił 1 łan ziemi. W 1498 roku wieś została spalona przez Tatarów i Wołochów, a ludność uprowadzona w jasyr. Ok 1530 roku na terenie diecezji przemyskiej, pojawiło się pierwsze przejście szlachty na protestantyzm. Prawdopodobnie po 1577 roku kościół został zajęty przez protestantów. W 1613 roku rozpoczęto ponownie odprawianie mszy świętych rzymskokatolickich. W 1699 roku w parafii istniała już szkoła parafialna.
W 1701 roku parafia została przez Drohojowskich włączona do kanonii kapituły przemyskiej. W 1744 roku do kościoła należały: Kosienice, Maćkowice, Trójczyce, Zabłotce i Dmytrowice. Pod koniec XVIII wieku zbudowano kolejny drewniany kościół, który w 1784 roku został konsekrowany. W 1785 roku do kościoła należało 323 wiernych (w tym w Kosienicach 101 wiernych).
W 1787 roku władze austriackie reaktywowały samodzielną parafię w Kosienicach. W 1861 roku została zbudowana kaplica przy plebanii. W latach 1853–1865 Amelia Stadnicka ufundowała murowany kościół „w lesie” na południu wsi, a w 1866 roku kościół został konsekrowany pw. Trójcy Świętej.
W 1873 roku staraniem Heleny Dembowskiej, przybyły siostry Służebniczki starowiejskie. W 1914 roku plebania została zniszczona, kościół „w lesie” poważnie uszkodzony, a siostry służebniczki wyjechały. W 1929 roku siostry powróciły i zamieszkały w domu ofiarowanym przez Michała Karczmarza. W 1932 roku ukończono budowę nowego domu ochronki. W 1950 roku ochronka została przekształcona w Przedszkole „Caritas”, a w 1962 roku upaństwowiona. W 1981 roku odzyskano dom i reaktywowano ochronkę[2].
W latach 1984–1988 zbudowano obecny murowany kościół, według projektu arch. inż. Andrzeja Pawłowskiego. 15 maja 1988 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił nowy kościół pw. Matki Bożej Bolesnej[3][4].
Na terenie parafii jest 1 204 wiernych (w tym: Kosienice – 895, Ciemięrzowice – 309)[5].
- Proboszczowie parafii:[6]
- 1827–1828. o. Sebastian Pawłowski OFM.
- 1828. ks. Onufry Chotyniecki (administrator).
- 1829. ks. Tomasz Królikowski (administrator).
- 1829–1838. ks. Franciszek Dąbrowski.
- 1838. ks. Józef Antoniowicz (administrator).
- 1839–1882. ks. Aleksander Bylina.
- 1882–1919. ks. Szymon Bałaban.
- 1919–1926. ks. Leon Pinda-Zaziemski.
- 1926–1934. ks. Jan Swół.
- 1934–1962. ks. Jan Patryn[7].
- 1962–1967. ks. Józef Linek[8].
- 1967–1969. ks. Władysław Świstowicz.
- 1969–1978. ks. Edward Moskal.
- 1978–1987. ks. Stanisław Wolak[9][10].
- 1987–1990. ks. Jerzy Pelc.
- 1990–1996. ks. Krzysztof Filip.
- 1996–?. ks. Józef Zdeb.
- 2011– nadal ks. Andrzej Ryznar.
Kościół filialny
W latach 1985–1991 w Ciemięrzowicach zbudowano murowany kościół filialny, według projektu arch. inż. Józefa Olecha. 21 kwietnia 1991 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił kościół pw. Wniebowstąpienia Pańskiego[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Bibliografia
