30 stycznia 1596 we dworze w Niewodnicy państwo Andrzej i Elżbieta z Karpiów Koryccy podpisali dokument fundacji kościoła. Wkrótce wybudowano w Niewodnicy kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej.
Kościół został usytuowany na wzgórzu, ustawiony w linii wschód – zachód z apsydą w kierunku wschodnim. Przy kościele znajdowała się dzwonnica, a w niej stary piętnastowieczny dzwon. Plebania i zabudowania gospodarcze też były drewniane, kryte słomą. Budynek kościoła miał kształt prostokąta o wymiarach 23,5 m×8,5 m i wysokości 10,7 m. Był zbudowany z drewna sosnowego na podmurowaniu z kamieni i gliny. Dach kryty pierwotnie słomą, później, po wielu remontach pokryto gontem. Na środku dachu znajdowała się kopuła z małą sygnaturką. Ściany były obite tarcicami, podłoga drewniana.
W XVII wieku po prawej stronie był ołtarz św. Antoniego z Padwy, a w nim obraz św. Antoniego malowany na płótnie. Pośrodku kościoła znajdowały się obszerne murowane podziemia, w których chowano zmarłych kapłanów i inne znaczniejsze osoby. Przy ołtarzu św. Antoniego znajdowały się mniejsze, też murowane podziemia, w których chowano zmarłych kolatorów kościoła. W drugiej połowie XIX wieku prawie trzystuletni budynek kościelny uległ zniszczeniu.
Pokonując wiele trudności ówczesny proboszcz ks. Antoni Dowbor uzyskał pozwolenie na budowę nowego kościoła. Plan budowy i kosztorys nowej świątyni wykonał architekt Romuald Lenczewski.
W październiku 1889 roku ukończono budowę murowanego kościoła. W dniu 22 października 1889 odbyło się uroczyste poświęcenie kościoła. Biorąc pod uwagę istniejący w tej parafii żywy kult św. Antoniego Padewskiego zmieniono tytuł kościoła ze św.Trójcy na św. Antoniego.
Kościoły filialne i kaplice
Kaplica na cmentarzu w Niewodnicy Kościelnej – zbudowana w roku 1872, w której odprawia się nabożeństwa 1 i 2 listopada.
Kaplica pw. Przemienienia Pańskiego w Koplanach - w której odprawia się Msze święte w niedziele i święta
↑Inwentarz
Kościoła parafialnego w Niewodnicy sporządzony 1921 roku dnia 23 Sierpnia przez Księdza Jarosława Rokickiego w czasie wizyty Jego Ekselencji Księdza Biskupa Wileńskiego Jerzego Matulewicza
