|
Pełne imię i nazwisko
|
Rónald Paolo Montero Iglesias
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 września 1971 Montevideo
|
Wzrost
|
178 cm
|
Pozycja
|
obrońca
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Paolo Ronald Montero (ur. 3 września 1971 w Montevideo) – urugwajski piłkarz, środkowy obrońca zespołu San Lorenzo i Urugwaju. Grał też na pozycji stopera. Syn Julio Montero Castillo.
Kariera klubowa
Montero swoje pierwsze kroki jako piłkarz stawiał w CA Peñarol, w którym grał od 1990 roku przez dwa sezony i rozgrywając 34 mecze strzelił jedną bramkę. W 1992 roku przeniósł się do włoskiej Atalanty BC. Jego debiut w Serie A miał miejsce w meczu z Parmą 6 września 1992 roku. W Atalancie grał przez cztery sezony rozgrywając tam 114 spotkań strzelając tam 2 bramki. W 1996 roku przeszedł do Juventusu Turyn, z którym zdobył wiele trofeów w tym Puchar Ligi Mistrzów oraz pięć scudetto. W Juventusie zagrał dziewięć sezonów – 186 spotkań strzelając zaledwie jedną bramkę. Pod koniec swojej kariery przeniósł się do argentyńskiego San Lorenzo, gdzie w 2007 roku zakończył karierę.
Jest rekordzistą w Serie-A pod względem otrzymanych czerwonych i żółtych kartek, dzięki czemu zyskał przydomek „Terminator”.
Kariera reprezentacyjna
Paolo Montero w reprezentacji Urugwaju zagrał 50 razy i strzelił 3 bramki. Na MŚ w 2002 roku zagrał we wszystkich spotkaniach swojej reprezentacji. Po ostatnich barażach do MŚ w 2006 roku, gdzie Urugwaj grał z Australią, Montero doznał groźnej kontuzji kolana i skończył definitywnie reprezentacyjną karierę.
Trofea
Kluby
Linki zewnętrzne
Składy reprezentacji Urugwaju