Palec serdeczny in. palec czwarty, palec obrączkowy, palec pierścienny, palec IV (łac. digitus annularis manus) – w anatomii człowieka czwarty palec ręki umiejscowiony pomiędzy palcem środkowym a palcem małym, po stronie łokciowej dłoni.
Układ kostno-stawowy
Palec serdeczny zbudowany jest z trzech paliczków: bliższego, środkowego oraz dalszego, z których bliższy jest najdłuższy, a dalszy najkrótszy[1]. Za pośrednictwem stawu śródręczno-paliczkowego IV łączy się z czwartą kością śródręcza, natomiast pomiędzy sobą paliczki łączą się za pośrednictwem dwóch stawów międzypaliczkowych ręki[2]. W 0,1–2,5% w stawie śródręczno-paliczkowym IV występują trzeszczki[3].
Stawy palca serdecznego są stawami kulistymi o niepełnej ruchomości, w których możliwe jest jedynie wykonywanie zgięcia i prostowanie w zakresie około 110° oraz przywodzenie i odwodzenie o największym zakresie przy wyprostowanym palcu, ruch obrotowy jest kombinacją tych czterech ruchów[4].
Układ mięśniowy
Palec serdeczny jest kontrolowany przez pięć mięśni:
Palec serdeczny unaczyniony jest od strony grzbietowej przez dwie tętnice grzbietowe palców, które kończą się na wysokości paliczków bliższych, natomiast od strony dłoniowej przez dwie tętnice dłoniowe właściwe palców unaczyniające również paliczki środkowe i dalsze[8]. Tętnice palców przebiegają po ich powierzchniach bocznych, po dwie po każdej stronie i są połączone licznymi zespoleniami, szczególnie w jego opuszce[8].
Około 7 tygodnia ciąży na płytce pierwotnej ręki promienie palczaste zaczynają oddzielać zgrubienia – zawiązki palców[13]. Kostnienie paliczków rozpoczyna się w obrębie guzowatości paliczka dalszego już w 7–8 tygodniu, natomiast najpóźniej paliczka środkowego w 11–12 tygodniu[14].
Znaczenie w kulturze
na palcu serdecznym lewej dłoni mężczyzna nosi sygnet lub pierścień herbowy (w innych krajach oraz kobiety noszą je na palcu małym)[15][16]