Pałac Schoenbergów – pałac rodu Schoenbergów, znajdujący się w Wąchocku. Został wybudowany pod koniec XIX wieku przez Naumana.
Historia
Powstał pod koniec XIX wieku. Wybudował go Nauman, właściciel funkcjonujących w Wąchocku zakładów metalowych. Zakłady metalowe uruchomiono w 1833 roku w ramach inwestycji Banku Polskiego. Po 1833 został przebudowany cały układ wodny oraz zabudowania fabryczne. W jednej z hal warsztatów metalowych stworzono młyn. Zakłady zostały zniszczone w 1868 roku przez powódź, która nawiedziła miasto[1]. Po przejściu żywiołu obiekt stał się ruiną. Powódź po raz kolejny nawiedziła Wąchock 23 października 1868 roku, przez co jeszcze bardziej pogorszyła stan zakładów metalowych. W ten sam dzień całość zakupił Piotr Hutt, który sprzedał zakład w 1888 roku niemieckiemu przedsiębiorcy Robertowi Neumanowi[2]. Ten założył fabrykę walców młyńskich, polepszył stan młyna oraz wybudował murowany, piętrowy dom mieszkalny, który przypominał strukturę pałacu. Obiekt był budowlą o cechach neoklasycystycznych, zdobiony rozetami, medalionami oraz metalowymi palmetami w zwieńczeniu dachu. W późniejszym okresie gospodarzem rezydencji został zięć Roberta – Mikołaj Schoenberg. Po jego śmierci fabryką kierowali jego synowie. Jeden z nich, Robert, po zajęciu Wąchocka przez Niemców był wójtem gminy. Pod koniec II wojny światowej rodzina Schoenbergów opuściła miasto, a zakład metalowy przejęło państwo. W pałacu siedzibę mieli m.in. posterunek milicji, urząd gminny, przedszkole, ośrodek zdrowia, a nawet miejscowy klub ludowy[3]. Obecnym (rok 2020) właścicielem obiektu jest Przedsiębiorstwo Polonijno-Zagraniczne, które ma siedzibę w Łodzi. Stanowi własność stowarzyszenia Novum Flumen, które planuje remont zabytku. Przedsiębiorstwo planuje urządzić w nim kompleks wypoczynkowo-rekreacyjny.