Pałac Fanshawów w Warszawie

Pałac Fanshawów w Warszawie
Zabytek: nr rej. A-363 z 1.07.1965 i 9.09.2004[1]
Ilustracja
Budynek od strony północno-zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Puławska 107a

Styl architektoniczny

klasycyzm[2]

Ukończenie budowy

ok. 1850[3]

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Fanshawów w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Fanshawów w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Fanshawów w Warszawie”
Ziemia52°11′41,186″N 21°01′30,284″E/52,194774 21,025079
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Fanshawów[2][3], także pałacyk „Henryków“[1][3] – zabytkowy pałac znajdujący się przy ul. Puławskiej 107a Warszawie.

Opis

Pałacyk w 1945

Pierwszy pałacyk w tym miejscu został wzniesiony przez francuskiego emigranta Henryka Bonneta, który na początku XIX wieku z wykupionych od poprzednich właścicieli i scalonych gruntów utworzył posiadłość nazwaną od jego imienia Henrykowem[4][5]. W 1830[6] nieruchomość została zakupiona od Bonneta przez szambelana płk. George'a Fanshave'a, Anglika w służbie rosyjskiej[4]. Ok. 1850 wzniesiono tam dla rodziny Fanshawów nowy pałacyk[3]. Później stał się on własnością Potockich i służył jako miejsce zamieszkania ich uboższych krewnych[7].

W czasie II wojny światowej w budynku mieściła się kuchnia Rady Głównej Opiekuńczej[7].

Pałacyk został spalony w 1944 podczas powstania warszawskiego[8]. Został odbudowany po wojnie według projektu Stanisława Żaryna[9] z wnętrzami przebudowanymi na oddzielne mieszkania[3].

Klasycystyczny budynek ma dwie kondygnacje i czterokolumnowy portyk wgłębny od strony ogrodu[2]. W elewacji frontowej znajdują się tonda z głowami meduz[3]. W dawnym salonie zachował się oryginalny kominek[3].

W 1965 budynek został wpisany do rejestru zabytków[1]. Współcześnie jest siedzibą spółki Kosmetyczne Instytuty Dr Irena Eris[10].

W otaczającym pałacyk ogrodzie, również wpisanym do rejestru zabytków[1], rośnie m.in. jesion wyniosły, będący pomnikiem przyrody[11].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) – stan na 30 września 2024 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 8. [dostęp 2025-01-17].
  2. ↑ a b c Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 185.
  3. ↑ a b c d e f g Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 214. ISBN 83-908950-1-3.
  4. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 245. ISBN 83-01-08836-2.
  5. ↑ Teresa Mroczko i in.: Vademecum warszawskie. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”, 1957, s. 139.
  6. ↑ Jerzy Majewski: Warszawa nieodbudowana. Królestwo Polskie w latach 1815–1840. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2009, s. 72. ISBN 978-83-61932-00-0.
  7. ↑ a b Jerzy Kasprzycki, Marian Stępień: Pożegnania warszawskie. Warszawa: Arkady, 1971, s. 144.
  8. ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 175.
  9. ↑ Hanna Szwankowska, Aleksandra Żarynowa: Stanisław Żaryn. Konserwator zabytków Warszawy 1913-1964. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 1981, s. 10, 29–30.
  10. ↑ Kontakt. instytuty.drirenaeris.com. [dostęp 2020-08-09].
  11. ↑ Pomniki przyrody na terenie m.st. Warszawy. Pomniki przyrody na terenie dzielnicy Mokotów. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. bip.warszawa.pl. [dostęp 2020-08-09].