Płużnica (gromada)

Płużnica
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

bydgoskie

Powiat

wąbrzeski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Płużnica

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

23

brak współrzędnych

Płużnica – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Płużnica z siedzibą GRN w Płużnicy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie wąbrzeskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/16 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Ostrowo i Płużnica, a także majątek Bartoszewice i wieś Czaple (bez obszaru należącego do spółdzielni produkcyjnej "Nasza Przyszłość" w Czapelkach) z dotychczasowej gromady Czaple ze zniesionej gminy Płużnica w powiecie wąbrzeskim, ponadto obszary dotychczasowych gromad Bielawy i Józefkowo ze zniesionej gminy Lisewo w powiecie chełmińskim w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1958 do gromady Płużnica włączono wieś Kotnowo ze zniesionej gromady Kotnowo w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1972 do gromady Płużnica włączono sołectwa Dąbrówka, Płąchawy i Błędowo ze zniesionej gromady Błędowo w tymże powiecie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 w powiecie wąbrzeskim reaktywowano gminę Płużnica[11].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/16 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu wąbrzeskiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
  7. Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wąbrzeźnie z 1. X. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu wąbrzeskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 53)
  8. Uchwała Nr 11/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 1957 r., Nr. 9, Poz. 60)
  9. Uchwała Nr XII/61/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 29 września 1971 r. w sprawie łączenia, zniesienia oraz utworzenia niektórych nowych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 11 listopada 1971 r., Nr. 19, Poz. 188)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Uchwała Nr XVIII/88/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie bydgoskim