|
| Data i miejsce urodzenia
|
21 września 1985
Ryga
|
| Wzrost
|
191 cm
|
| Pozycja
|
bramkarz
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
FK RFS
|
| Numer w klubie
|
1
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna[b]
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 30stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 30 stycznia 2021.
|
|
|
Pāvels Šteinbors (ur. 21 września 1985 w Rydze jako Pāvels Černuha, ros. Павел Чернухɑ, Pawieł Czernucha) – łotewski piłkarz polskiego pochodzenia występujący na pozycji bramkarza w klubie FK RFS oraz w reprezentacji Łotwy.
Kariera klubowa
Pāvels Šteinbors jest wychowankiem Skonto FC. W barwach tego klubu nie zaliczył żadnego oficjalnego występu, grając jedynie w latach 2002–2003 w drużynie rezerw. W 2005 roku przeszedł do FK Jūrmala, z której był wypożyczony do angielskiego Blackpool FC[1]. Od 2008 roku występował w FK Liepājas Metalurgs, gdzie rozegrał 53 spotkania na poziomie Virslīgi. Latem 2012 roku trafił do południowoafrykańskiego Lamontville Golden Arrows FC[2], którego opuścił po jednym sezonie, przechodząc do Górnika Zabrze[3][4]. Po dwóch sezonach przeniósł się na Cypr do klubu Nea Salamina Famagusta[5], a po sezonie tam spędzonym wrócił do Polski do klubu Arka Gdynia[6].
W sezonie 2016/17 wraz z drużyną Arki utrzymał się w Ekstraklasie, zdobył Puchar Polski i zakwalifikował się do rozgrywek europejskich w następnym sezonie. W lipcu 2017 roku Arka Gdynia zwyciężyła po serii rzutów karnych Legię Warszawa, zdobywając Superpuchar Polski. Šteinbors obronił dwa strzały przeciwników.
Kariera reprezentacyjna
W latach 2004–2006 występował w młodzieżowych reprezentacjach Łotwy w kategorii U-19 oraz U-21. 13 listopada 2015 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Łotwy w towarzyskim meczu z Irlandią Północną, wygranym 1:0. Od października 2019 roku pełni funkcję kapitana zespołu.
Życie prywatne
Jego biologiczny ojciec był Polakiem, noszącym nazwisko Czernucha (łot. Černuha)[7][8]. W 1988 roku opuścił on rodzinę i nie utrzymywał z nią od tego momentu kontaktu[7]. Po ponownym ślubie matki Pāvels Šteinbors przyjął nazwisko swojego ojczyma[7].
Sukcesy
Zespołowe
- FK Liepājas Metalurgs
- Arka Gdynia
Indywidualne
- Piłkarz roku na Łotwie: 2019[9], 2020[10]
Przypisy
- ↑ IlvarsI. Grīslis IlvarsI., "Blackpool" klubam atrādīsies arī Šteinbors [online], sportacentrs.com, 5 grudnia 2007 [dostęp 2019-04-06] (łot.).
- ↑ ValdisV. Bērziņš ValdisV., Šteinbors un Krjauklis jūlija vidū pārcelsies uz Dienvidāfriku [online], sportacentrs.com, 28 czerwca 2012 [dostęp 2019-04-06] (łot.).
- ↑ JānisJ. Rubulis JānisJ., Šteinbors pievienojas 5.spēcīgākajam Polijas klubam [online], sportacentrs.com, 2 lipca 2013 [dostęp 2019-04-06] (łot.).
- ↑ Pāvels Šteinbors piłkarzem Górnika [online], 90minut.pl, 2 lipca 2013 [dostęp 2019-04-06] (pol.).
- ↑ RolandsR. Eliņš RolandsR., Šteinboram līgums ar Kipras augstākās līgas klubu [online], sportacentrs.com, 23 czerwca 2015 [dostęp 2019-04-06] (łot.).
- ↑ PiotrP. Wiśniewski PiotrP., Pavels Šteinbors wzmocni Arkę. Jałocha zostanie? [online], przegladsportowy.pl, 10 czerwca 2016 [dostęp 2019-04-06] (pol.).
- ↑ a b c RolandsR. Eliņš RolandsR., Poļu mediji: Fertovs nevienojas par līgumu un nepaliks Hožuvas "Ruch" [online], sportacentrs.com, 24 września 2014 [dostęp 2019-04-06] (łot.).
- ↑ PawełP. Paczul PawełP., JanuszJ. Banasiński JanuszJ., W Blackpool powiedziano mi: na boisku do końca i na baletach do końca! [online], weszlo.com, 8 września 2017 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
- ↑ Pāvels Šteinbors piłkarzem roku na Łotwie [online], 90minut.pl, 24 stycznia 2020 [dostęp 2021-02-27] (pol.).
- ↑ Pāvels Šteinbors piłkarzem roku na Łotwie [online], 90minut.pl, 26 lutego 2021 [dostęp 2021-02-27] (pol.).
Linki zewnętrzne
