Otwór owalny (czaszka)

Podstawa czaszki, widok od mózgowia. Otwór owalny położony w kości klinowej (kolor żółty) widoczny w środkowej części rysunku, podpisany For. ovale.

Otwór owalny (łac. foramen ovale) – w anatomii człowieka otwór w dole środkowym czaszki. Położony jest w skrzydle większym kości klinowej nieco do tyłu i do boku od otworu okrągłego, a do przodu i przyśrodkowo od otworu kolcowego. Jest większy od obydwu wymienionych otworów. Łączy dół środkowy czaszki z dołem podskroniowym. Zawiera nerw żuchwowy (V3) – trzecią gałąź nerwu trójdzielnego[1][2].

Wokół otworu owalnego znajduje się skupisko naczyń żylnych tworzące splot. Jest to splot żylny otworu owalnego (łac. plexus venosus foraminis ovalis)[3]. Stanowi on jedno z połączeń pomiędzy układem żylnym wewnątrzczaszkowym a układem żylnym zewnątrzczaszkowym[4], łącząc zatokę jamistą ze splotem żylnym skrzydłowym[3][4].

Przypisy

  1. ↑ Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 51, ISBN 978-83-200-3243-7.
  2. ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 410, ISBN 978-83-200-4323-5.
  3. ↑ a b Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 360.
  4. ↑ a b Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 369.

Bibliografia

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.