Osturnia

Osturňa

Cerkiew św. Michała Archanioła w Osturni
Flaga
Państwo	Słowacja
Kraj	preszowski
Powiat	Kieżmark
Starosta	Kristína Gregoričková[1]
Powierzchnia	41,28[2] km²
Wysokość	723[3] m n.p.m.
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość	280[4] 6,78[5] os./km²
Nr kierunkowy	+421 52[3]
Kod pocztowy	059 79[3]
Tablice rejestracyjne	KK
Położenie na mapie kraju preszowskiego Osturnia
Położenie na mapie Słowacji Osturnia
49°20′05″N 20°14′30″E/49,334722 20,241667
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Osturnia (słow. Osturňa, niem. Asthorn, węg. Oszturnya) – wieś (obec) na Słowacji na Zamagurzu (część Spisza), na granicy z Polską, granicząca z Jurgowem, Łapszanką oraz Kacwinem. Dojechać do niej można drogą z Hanuszowców przez Przełęcz Hanuszowską i ze Zdziaru. Osturnia znana jest z rusińskich (karpato-ruskich) zabytków architektury ludowej. Jej mieszkańcy mówią gwarą trudno zrozumiałą dla Słowaków.^{[potrzebny przypis]}

Wioska ciągnie się na odcinku 7 km wzdłuż Osturniańskiego Potoku i jest prawdopodobnie najdłuższą wsią na Słowacji.

Wieś lokowana była w roku 1593 na prawie wołoskim, zasiedlona przez ludność napływową wołoską. Pod koniec XVI wieku była to wieś służebna zamku w Niedzicy. Do roku 1918 wieś należała do powiatu Szepesófalu (dziś Stara Wieś Spiska) w komitacie spiskim w królestwie Węgier.

W roku 1869 było we wsi 269 domów. W roku 1910 wieś liczyła 1354 mieszkańców, głównie Rusinów. We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka wybudowana w roku 1796, położona na wzniesieniu za potokiem. Większość mieszkańców (84,42%) deklaruje obecnie przynależność do Kościoła greckokatolickiego, 8,79% do kościoła rzymskokatolickiego. Do roku 1918 parafia łacińska mieściła się w Kacwinie.

Miejscowi górale rusińscy zajmowali się tu kiedyś głównie pasterstwem oraz hodowlą owiec na potrzeby zamku. Obecnie miejscowa ludność zatrudniona jest w różnych działach gospodarki związanych z obsługą turystów odwiedzających słowackie Tatry.

• – szlak żółty z Osturni, obok Osturniańskiego Jeziora do rozdroża pod Magurką. 2 h, ↓ 1.35 h

 Osobny artykuł: Przejście graniczne Łapszanka-Osturňa.

• Osturnia w hr. spiskiem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 741 .