Urodził się w rodzinie Leopolda i Eugenii z domu Kieseweter[1]. W 1920 wziął udział w wojnie z bolszewikami.
1 czerwca 1921, w stopniu podporucznika, pełnił służbę w 4 dywizjonie artylerii ciężkiej[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 538. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 8 pułk artylerii ciężkiej[3]. W 1923 pełnił służbę 9 pułku artylerii ciężkiej w Siedlcach[4]. W listopadzie 1924 roku został przydzielony do 9 kompanii artylerii pieszej, pozostając oficerem nadetatowym 9 pac[5][6]. 3 maja 1926 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 126. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W 1928 w dalszym ciągu pełnił służbę w 9 pac[8]. Następnie służył w Dowództwie Okręgu Korpusu IX w Brześciu[9]. Z dniem 22 maja 1933 został przeniesiony z DOK IX do 10 pułku artylerii lekkiej w Łodzi[10]. Do 10 marca 1934 pełnił obowiązki dowódcy III dywwizjonu, a od 25 sierpnia 1937 do 18 lipca 1938 dowodził 8. baterią. Następnie zajmował w 10 pal stanowisko oficera mobilizacyjnego[11][12]. 29 sierpnia 1939 znalazł się w Oddziale Zbierającym Nadwyżki 10 pal[13].
Oskar Rudolf Kühnel był żonaty z Ireną z Majewskich, z którą miał córkę Gizelle[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
↑Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Tu błędnie jako Oskar Kuehnel.
↑24 marca 2009 minister obrony narodowej Bogdan Klich zmienił decyzję swojego poprzednika z dnia 5 października 2007 w ten sposób, że uchylił pkt. 1314 i nadał mu nowe brzmienie: „kpt. Kühnel Oskar s. Leopolda r. 1897 †Katyń”: Decyzja Nr 95 Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 marca 2009 roku zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania.
Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929–1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Piotr Zarzycki: 10 Kaniowski Pułk Artylerii Lekkiej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 978-83-204-3299-2.
.png){kind=small}
