PROFILPELAJAR.COM

Tajna Organizacja Wojskowa „Związek Orła Białego”
	Historia
Państwo	Polskie Państwo Podziemne
Sformowanie	wrzesień 1939
Rozformowanie	czerwiec 1940
	Dowódcy
Pierwszy	Kazimierz Pluta-Czachowski
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	organizacja konspiracyjna

Tajna Organizacja Wojskowa „Związek Orła Białego” (skrót „OOB”) – polska konspiracyjna organizacja wojskowa w czasie II wojny światowej, utworzona we wrześniu 1939 roku w Krakowie.

Historia

Organizacja została założona już we wrześniu 1939^[1] roku i była jedną z pierwszych organizacji konspiracyjnych w okupowanej Polsce. Powstała w oparciu o przedwojenne struktury Przysposobienia Wojskowego Związku Strzeleckiego. Wzorowała się w pierwszym okresie działalności na systemie organizacyjnym Dywersji Pozafrontowej, tj. formowano konspiracyjne „piątki”^[2]. Największe wpływy uzyskała w Małopolsce i na Górnym Śląsku. Rozwinęła działalność dywersyjną przeciwko niemieckim liniom zaopatrzenia, zbudowała własny wywiad i prowadziła akcje propagandowe, wymierzone przeciwko okupantom. Organem prasowym organizacji były Nakazy Dnia.

W czerwcu 1940 podporządkowała się Związkowi Walki Zbrojnej.

Struktura OOB

Władze główne OOB

Głównymi jej przywódcami byli:

płk Kazimierz Pluta-Czachowski „Gołdyn”- komendant główny
płk piech. Marian Józef Ocetkiewicz - I zastępca komendanta głównego
mjr Kazimierz Kierzkowski
mjr Ludwik Muzyczka

Okręgi

Okręg krakowski OOB - mjr. Kazimierz Kierzkowski ps. „Prezes”
- Podokręg rzeszowski - płk. Kazimierz Heilman-Rawicz
- Rejon Podhale - płk. Henryk Radosiński ps. „Herfurt”^[2]
  - Komórka OOB w Zakopanem - komendant Antoni Suchecki, zastępca komendanta Józef Hauslinger
  - Komórka OOB w Poroninie - komendant Wincenty Galica
  - Komórka OOB w Szczawnicy - komendant Franciszek Ciesielka ps. „Cięciwa”
Okręg Śląski OOB - Maksymilian Makowski ps. „Stach”
- Rejon zagłębiowski - Henryk Kowalówka ps. „Oset”
- Rejon katowicki - Z. Miłkowski ps. „Powała”
- Rejon bytomski - Henryk Suślik ps. „Grzmot”
- Rejon opolski - Paweł Wrzód ps. „Wróderski”
- Rejon cieszyńsko-zaolziański - Antoni Studencki ps. „Złom”
Okręg kielecki OOB^[3]
- Rejon kielecki - kpt. rez. Jan Jedliński ps. „Kruk”
- Rejon częstochowski - kpt. rez. D. Zbierski ps. „Nowina”
- Rejon Skarżyska-Kamiennej - kpt. w st. spocz. Tadeusz Polcar ps. „Wichura”
- Rejon radomski - kpt. rez. W. Wigura ps. „Wir”
- Rejon sandomierski - ppor. Kaczorowski ps „Tur”, potem kpt. Czesław Ryłko ps „Czesław”

Przypisy

↑ Kazimierz Pluta-Czachowski: „Organizacja Orła Białego”. Warszawa: PAX, 1987. ISBN 83-211-0914-4.
↑ ^a ^b Grzegorz Mazur, Wojciech Rojek, Marian Zgórniak: Wojna i okupacja na Podkarpaciu i Podhalu. Wyd. 1. Kraków: Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010, s. 86-87. ISBN 83-86575-52-2.
↑ Kazimierz Pluta-Czachowski: „Organizacja Orła Białego”. Warszawa: PAX, 1987, s. 86. ISBN 83-211-0914-4.