PROFILPELAJAR.COM

Order Słonia Białego
	; Awers insygniów Kawalera Komandora
	; Awers odznaki Towarzysza
	; Baretka
Ustanowiono	1861
	Multimedia w Wikimedia Commons

Order Słonia Białego^[1] (taj. เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก) – szóste w kolejności tajskie odznaczenie państwowe^[2]^[3] i najpopularniejszy order tego kraju, nadawany za wybitną służbę krajowcom i za wybitne zasługi cudzoziemcom^[4].

Order ustanowił król Syjamu Rama IV w 1861^[4]. W 1869 król Rama V podzielił order na pięć klas. I klasa przeznaczona była wyłącznie dla członków rodziny królewskiej, liczba kawalerów orderu II klasy nie powinna przekraczać 50 osób, III klasy – 100, IV klasy – 200, natomiast ograniczenia nagrodzonych V klasą nie przewidywano. Później orderowi dodano klasę specjalną – Wielką Wstęgę – która stała się klasą najwyższą. Orderem mogli zostać nagrodzeni zarówno mężczyźni, jak i kobiety^[5].

Obecnie dzieli się na osiem klas^[6]:

Klasy	Nazwa polska	Nazwa angielska	Baretka
Klasa specjalna	Kawaler Wielkiej Wstęgi	Knight Grand Cordon
I klasa	Kawaler Krzyża Wielkiego	Knight Grand Cross
II klasa	Kawaler Komandor	Knight Commander
III klasa	Komandor	Commander
IV klasa	Towarzysz	Companion
V klasa	Członek	Member
VI klasa	Złoty Medal	Gold Medal
VII klasa	Srebrny Medal	Silver Medal

W klasie specjalnej i I order składa się z odznaki na wielkiej wstędze orderowej w postaci szerokiej szarfy, przewieszonej z ramienia na przeciwległy bok oraz gwiazdy orderowej mocowanej do lewej piersi poniżej rzędu medali. W klasie II i III odznaka orderowa wieszana jest na wstędze na szyi (tzw. komandoria), przy czym w II klasie dodawana jest gwiazda. W pozostałych klasach odznaka wieszana jest na wstążce, która mocowana jest na lewej piersi wraz z innymi medalami. W klasie IV na wstążce umieszcza się dodatkowo rozetkę^[4]^[6]. W wersji kobiecej klasy II–VII składają się ze wstęgi wiązanej w kokardę^[6].

Odznaczeni

Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Słonia Białego.

Przypisy

↑ Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 515-516.
↑ Order of the Precedence. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).
↑ Regulation of Wearing. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Robert Werlich: Orders and Decorations of all Nations. Ancient and Modern. Civil and Military. Waszyngton: Quaker Press, 1963, s. 300. (ang.).
↑ Siergiej Potraszkow: Ordiena i miedali stran mira. Moskwa: EKSMO, 2007. ISBN 978-5-699-20917-0. (ros.).
↑ ^a ^b ^c The Most Exalted Order of the White Elephant. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).

[ko-1] Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 515-516.

[oop-2] Order of the Precedence. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).

[oow-3] Regulation of Wearing. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).

[rw-4] Robert Werlich: Orders and Decorations of all Nations. Ancient and Modern. Civil and Military. Waszyngton: Quaker Press, 1963, s. 300. (ang.).

[prot-5] Siergiej Potraszkow: Ordiena i miedali stran mira. Moskwa: EKSMO, 2007. ISBN 978-5-699-20917-0. (ros.).

[owe-6] The Most Exalted Order of the White Elephant. soc.go.th (The Secretariat of Cabinet Government House Dusit Bangkok). [dostęp 2016-01-12]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]