Królewski Order Świętych Jerzego i Konstantyna (gr.Τάγμα των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου, Basilikon oikogenaiakon tagma ton agion Georgioy kai Konstantinoi) – drugie w kolejności greckie odznaczenie państwowe w latach 1936-1973, a następnie order domowy zdetronizowanego greckiego domu królewskiego.
Order przeznaczony był tylko dla mężczyzn, gdzie najwyższe klasy zarezerwowane dla książąt krwi panującego w Grecji domu Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, niższe klasy mogły być nadawane za specjalne zasługi dla dynastii.
Order miał dwie kategorie – cywilną i wojskową, pięć klas według schematu Legii Honorowej oraz jako dodatkową klasę Wielki Łańcuch, zarezerwowany dla monarchy i innych głów państw.
Krzyż Wielki (‘Μεγαλόσταυρος’)
Wielki Krzyż Komandorski (‘Ανώτερος Ταξιάρχης’)
Krzyż Komandorski (‘Ταξιάρχης’)
Krzyż Złoty (‘Χρυσούς Σταυρός’)
Krzyż Srebrny (‘Αργυρούς Σταυρός’)
Wygląd
Insygnia orderu to biały krzyż łaciński z czerwonymi brzegami, z koronowanym monogramem założyciela "Γ" ("G") między ramionami, w awersie z wyobrażeniem św. Konstantyna i św. Heleny na tle niebieskiego krzyża greckiego w środkowym medalionie (otoczonym w najwyższych klasach lwami i sercami na pamiątkę przynależności domu greckiego do duńskiej dynastii Glücksburgów, przy niższych dewizą Jerzego I (zob.: Order Jerzego I), na rewersie z datą założenia "1936", oraz ośmiopromienna srebrna gwiazda dla I i II klasy nosząca awers krzyża orderowego. Wielki Łańcuch składa się na przemian ze lwów i serc, z dwugłowym orłem bizantyjskim jako człon centralny.
Order (oprócz IV klasy noszonej na agrafie na piersi), zawieszony jest na złotej koronie królewskiej, w przypadku klasy wojskowej posiadał miecze między ramionami.
