Oleg Czyżewski
Data i miejsce urodzenia
30 września 1930 Kraków
Data i miejsce śmierci
9 września 1971 Genewa
Zawód, zajęcie
fizyk, speleolog, taternik
Tytuł naukowy
docent doktor
Grób O. Czyżewskiego
Oleg Czyżewski (ur. 30 września 1930 w Krakowie , zm. 9 września 1971 w Genewie ) – fizyk , radioastronom, speleolog i instruktor taternictwa jaskiniowego.
Biografia
Oleg Czyżewski urodził się 30 września 1930 w Krakowie . Stopień doktora nauk matematyczno–fizycznych nadany przez Radę Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ otrzymał 19 października 1961[1] , docentura w 1966 roku[2] . Był pracownikiem Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie Bronowicach . Przyczynił się do rozwoju Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego [3] . W latach 60. XX wieku przebywał w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej w ZSRR , gdzie pracując na komorze propanowej badał wraz z Marianem Danyszem oddziaływanie protonów z jądrami węgla . Po powrocie w 1963 roku nawiązał współpracę z CERN-em . W 1968 roku wygłosił referat w Wiedniu dotyczący wysoko–krotnych oddziaływań[4] [5] .
Uprawiał alpinizm jaskiniowy . Należał najpierw do krakowskiego Klubu Grotołazów, a następnie współtworzył Krakowską Sekcję Taternictwa Jaskiniowego. Skonstruował aparat powietrzny, z którym dokonał pierwszego w Polsce nurkowania swobodnego w Jaskini Bystrej w 1956 roku. Uczestniczył w wyprawach odkrywczych w jaskiniach tatrzańskich (m.in. Jaskinia Zimna , Jaskinia Kasprowa Niżnia , Jaskinia Miętusia , Jaskinia Ciasna ) i innych. Był też instruktorem alpinizmu jaskiniowego . Publikował na łamach czasopism „Grotołaz” i „Taternik” . Zmarł nagle w Genewie 9 września 1971 roku, po nocnym dyżurze, w czasie eksperymentu naukowego w CERN-ie. Pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim [4] [6] .
Był żonaty z Marią z Ważewskich, miał pięcioro dzieci[6] .
Nagrody
1968 – Nagroda Naukowa im. Wojciecha Rubinowicza[7]
Przypisy