Oksana Masters

Oksana Masters (2012)
Pełne imię i nazwisko	Oksana Alexandrovna Bondarchuk
Data i miejsce urodzenia	19 czerwca 1989 Chmielnicki
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Zimowe igrzyska paraolimpijskie Biegi narciarskie srebro Soczi 2014 styl dowolny 12 km brąz Soczi 2014 styl dowolny 5 km złoto Pjongczang 2018 styl dowolny 5 km złoto Pjongczang 2018 sprint stylem klasycznym brąz Pjongczang 2018 styl dowolny 12 km Biathlon srebro Pjongczang 2018 6 km kobiet srebro Pjongczang 2018 12,5 km kobiet Letnie igrzyska paraolimpijskie brąz Londyn 2012 dwójka podwójna niepełnosprawnych ruchowo

Oksana Masters (ur. 19 czerwca 1989 w Chmielnickim) – amerykańska niepełnosprawna sportsmenka, paraolimpijka.

Urodzona 19 czerwca 1989 r.^[1] w Chmielnickim. Miała silnie zdeformowane ciało, m.in. nieprawidłowo rozwinięte kości nóg, jedną nogę krótszą o sześć centymetrów, sześć zrośniętych palców u każdej z nóg, brak kciuków i zrośnięte wszystkie pozostałe palce u rąk oraz tylko jedną nerkę. Jej matka prawdopodobnie została napromieniowana trzy lata wcześniej wskutek wybuchu reaktora elektrowni w Czarnobylu. Wkrótce po urodzeniu, ze względu na liczne wady rozwojowe, matka oddała ją do adopcji. Przebywała kolejno w trzech domach dziecka; w tym czasie cierpiała głód oraz była wykorzystywana seksualnie i dręczona psychicznie^[2].

Adoptowana w wieku siedmiu lat przez logopedę prof. Gay Masters, która walczyła o jej adopcję przez dwa lata. Początkowo mieszkała w Buffalo, a potem przeniosła się do Louisville. Od czasu przybycia do USA przechodziła rehabilitację, co nie pomogło uniknąć amputacji obu nóg. W szkole^[2], w wieku 13 lat, zaczęła trenować wioślarstwo, a w 2011 r. poznała byłego żołnierza Roba Jonesa^[3], który wsławił się przebiegnięciem 31 maratonów na protezach w 31 dni, i wraz z nim zaczęła trenować do igrzysk paraolimpijskich w 2012 roku^[2]. W 2008 r. ukończyła liceum Atherton High School w Louisville^[3].

Ostatecznie na igrzyskach zdobyła w wioślarstwie brązowy medal. Wkrótce potem wykryto u niej zwyrodnienie uniemożliwiające uprawianie wioślarstwa, w związku z czym zaczęła trenować narciarstwo biegowe na przystosowanym dla niej sprzęcie^[2]. Jako pierwsza reprezentantka Stanów Zjednoczonych została mistrzem świata w biegach narciarskich, a następnie wywalczyła srebrny^[2] (bieg długodystansowy w stylu dowolnym^[1]) i brązowy^[2] (bieg średniodystansowy stylem klasycznym^[1]) medal na igrzyskach paraolimpijskich w Soczi w 2014 roku. Na letnich igrzyskach w Rio de Janeiro w 2016 r. zajęła czwarte miejsce w kolarstwie ręcznym, a w trakcie igrzysk w Pjongczangu w 2018 r. zdobyła srebrny medal w biathlonie^[2].