Zobacz też: inne znaczenia terminu okluzja.

Okluzja – zjawisko mechanicznego zamykania obcych jonów lub cząsteczek we wnętrzu kryształów osadu (wewnątrz szybko tworzącej się sieci krystalicznej), np. podczas wytrącania siarczanów w postaci osadu BaSO₄. Przy dostatecznie szybkim wzroście kryształu BaSO₄ może zostać zamknięta w nim cząsteczka BaCl₂. Usunięcie tego typu zanieczyszczeń można uzyskać przez kilkakrotną rekrystalizację osadu^[1][2][3].

Okluzją nazywa się także pochłanianie gazów przez niektóre metale, zwłaszcza w podwyższonej temperaturze, połączone z tworzeniem roztworów stałych lub związków chemicznych (np. pochłanianie wodoru przez pallad)^[3].