Odkształcenie postaciowe – deformacja ośrodka ciągłego, która nie powoduje zmiany objętości elementarnego sześcianu wyodrębnionego z tego ośrodka. Sześcian ten, doznaje jedynie wzajemnego przesunięcia ścian równoległych bez zmiany długości ich krawędzi. W ten sposób sześcian przekształca się w ukośny równoległościan^[1].

W danym punkcie ośrodka odkształcenie postaciowe sumuje się z odkształceniem objętościowym, które nie zmienia postaci elementarnego sześcianu, ale przekształca go w prostopadłościan o bokach różnej długości.

Przykładem czystego odkształcenia postaciowego może być czyste ścinanie i skręcanie^[2].

Ten rodzaj odkształcenia jest wynikiem działania naprężeń stycznych (ścinających).

• mechanika
• odkształcenie